آیین نامه استخدامی سازمان تامین اجتماعی

آیین نامه استخدامی سازمان تامین اجتماعی

ورود به صفحه اخبار و آگهی های استخدام سازمان تامین اجتماعی

آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی

آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی (مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۸۶)

فصل اول- تعاریف و کلیات

ماده ۱- سازمان تأمین اجتماعى: در اجراى قانون فهرست نهادها و موسسات عمومى غیردولتى مصوب سال ۱۳۷۳ در عداد موسسات و نهادهاى عمومى غیردولتى است در این آیین‌نامه به اختصار «سازمان» و شورایعالى تأمین اجتماعى «شورایعالى» نامیده مى‌شود.

ماده ۲- استخدام: پذیرفتن شخص حقیقى جهت خدمت در سازمان طبق ضوابط و مقررات این آیین‌نامه که شامل دو حالت زیر مى‌باشد:

الف) استخدام ثابت: پذیرفتن شخص حقیقى جهت انجام خدمت مستمر، تمام وقت که به موجب حکم رسمى در یکى از پستهاى سازمانى منصوب مى‌گردد.

ب) استخدام موقت: پذیرفتن شخص حقیقى جهت انجام خدمت غیرمستمر، تمام وقت براى مدت معین که به موجب حکم قراردادى در یکى از پستهاى سازمانى منصوب مى‌گردد.

تبصره- کارکنان موقت به جز محدودیت مدت استخدام، از هر لحاظ مشمول مقررات این آیین‌نامه مى‌باشند. مفاد و مدت قرارداد، تمدید یا فسخ آن در مورد کارکنان مزبور طبق ضوابطى است که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

ماده ۳- حکم: دستور کتبى مقامات صلاحیت دار سازمان است که با رعایت مفاد این آیین‌نامه و سایر مقررات مربوط صادر شده باشد که مشتمل بر دو حالت رسمى و قراردادى مى‌باشد.

ماده ۴- خدمت: اشتغال به کارى است که کارکنان به موجب حکم رسمى یا قرارداد مکلف به انجام آن مى‌باشند.

ماده ۵- ساختار سازمانى: بیانگر روابط متقابل که شامل تعیین نقشها، روابط بین افراد، فعالیتها، سلسله مراتب، اهداف و سایر ویژگیهاى سازمان در قالب تشکیلات و نمودار تشکیلاتى مى‌باشد:

الف) تشکیلات: نمایانگر مجموعه سیستمها و روشها، رویه‌هاى انجام کار، تعیین حدود وظایف، شرح وظایف در قالب پستهاى سازمانى با رعایت ضوابط سازماندهى مى‌باشد که به تایید هیأت مدیره خواهد رسید.

ب) نمودار سازمانى: بیانگر ترکیب رسمى سازمان مبتنى بر تشکیلات سازمان که متضمن روابط، حدود اختیارات، سلسله مراتب و سطوح فرماندهى و تقسیم و توزیع وظایف میان واحدها جهت انجام امور سازمان مى‌باشد.

تبصره- ضوابط کلى ساختار و نمودار کلان سازمان به پیشنهاد هیأت مدیره و تصویب شورایعالى و تشکیلات تفضیلى و شرح وظایف به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

ماده ۶- پست سازمانى: جایگاهى در تشکیلات تفصیلى براى تصدى کارکنان جهت انجام وظایف و مسئولیتهاى مشخص مى‌باشد.

ماده ۷- شغل: مجموعه‌اى از وظایف و مسئولیتهاى مرتبط و مشخص است که به عنوان کار واحد شناخته شده باشد.

ماده ۸- ارتقاء: ارجاع پست سازمانى یا سطح شغلى بالاتر به کارکنان براساس ضوابط طرح طبقه‌بندى و ارزشیابى مشاغل.

ماده ۹- انتصاب: گماردن کارکنان در پست سازمانى طبق ضوابط مصوب هیات مدیره.

ماده ۱۰- تنزل: ارجاع پست سازمانى یا سطح شغلى پایین‌تر به کارکنان براساس ضوابط طرح طبقه‌بندى و ارزشیابى مشاغل.

ماده ۱۱- انتقال: جابجایى محل خدمت کارکنان با صدور حکم رسمى به شرح ذیل در صورت تایید شوراى موضوع ماده ۱۳ مجاز است:

انتقال داخل سازمان: جابجایى محل خدمت کارکنان با صدور حکم رسمى در واحدهاى سازمانى.

انتقال به خارج از سازمان و بالعکس: جابجایى محل خدمت کارکنان تا سطح کارشناسى همراه با قطع دائم رابطه ادارى استخدامى با سازمان به منظور اشتغال در سایر موسسات، دستگاههاى دولتى یا نهادهاى عمومى غیردولتى و بالعکس با رعایت مقررات موضوعه.

ماده ۱۲- ماموریت: عبارت است از محول شدن وظیفه‌اى موقت یا اعزام براى مدت مشخص به خارج از محل خدمت اصلى جهت انجام وظیفه با رعایت مقررات مربوطه یا اعزام به وزارتخانه‌ها، موسسات و شرکتهاى دولتى، نهادهاى انقلاب اسلامى و موسسات و نهادهاى عمومى غیردولتى و بالعکس یا براى طى دوره‌هاى آموزشى مقرر در این آیین‌نامه.

تبصره ۱- با کارکنانى که به سازمان مأمور شده یا مى‌شوند در مدت ماموریت طبق مقررات این آیین نامه رفتار خواهد شد. لکن چنانچه به موجب احکام کارگزینى، حقوق و فوق‌العاده‌هاى آنان در دستگاه متبوع کمتر از حقوق و فوق‌العاده‌هاى تعیین شده در سازمان باشد، مابه‌التفاوت مربوط به آن پرداخت خواهد شد.

تبصره ۲- سازمان مى تواند کارکنان خود را به موسسات و شرکتهاى تابعه مامور نماید. مدت مأموریت اینگونه کارکنان جزء سوابق خدمت آنان در سازمان محسوب مى‌گردد.

ماده ۱۳- هیأت مدیره مى تواند به منظور نظارت بر حسن اجراى مقررات این آیین‌نامه و پیشنهادات اصلاحى و تهیه و تدوین آیین‌نامه و دستورالعملهاى مورد نیاز شورایى تحت عنوان «شوراى برنامه‌ریزى ادارى و استخدامى» متشکل از افراد ذیل تشکیل دهند:

– معاونت ادارى و مالى عضو و رییس شورا

– مدیر کل بودجه و تشکیلات عضو شورا

– مدیر کل امور ادارى عضو شورا

– ۲ نفر کارشناس متخصص از حوزه مربوطه به انتخاب رییس شورا

دبیر شورا توسط رییس شورا تعیین مى‌گردد. پیشنهادات شورا پس از تایید و تصویب هیأت مدیره عملیاتى خواهد شد.

فصل دوم- شرایط ورود به خدمت و انتصابات

ماده ۱۴- ورود به خدمت افراد در سازمان از طریق آزمون کتبى و مصاحبه، گزینش و براساس اصل شایستگى صورت مى‌گیرد. ضوابط برگزارى آزمون و گزینش به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

تبصره- ورود به خدمت افراد در مشاغل یا مناطق خاص با تصویب هیأت مدیره از طریق مصاحبه و گزینش صورت خواهد پذیرفت.

ماده ۱۵- شرایط ورود به خدمت براى افراد در سازمان به شرح زیر است:

الف) تابعیت جمهورى اسلامى ایران.

ب) اعتقاد به نظام جمهورى اسلامى ایران و دین مبین اسلام یا یکى از ادیان مصرح در قانون اساسى.

پ) دارا بودن حداقل ۲۰ و حداکثر ۳۵ سال تمام. در مورد مشاغل یا مناطق خاص با تصویب هیأت مدیره حداکثر سن ۴۰ سال مى‌باشد.

ت) دارا بودن تحصیلات و دانش تخصصى و توانایى‌هاى لازم براى انجام وظایف و مسئولیتهاى شغل مورد نظر.

ث) دارا بودن برگ پایان خدمت زیر پرچم (دوره ضرورت) یا معافیت دائم براى مردان.

ج) داشتن سلامت جسمى و روانى و عدم اعتیاد به مواد مخدر.

چ) نداشتن سابقه محکومیت جزایى موثر.

ماده ۱۶- استخدام افرادى که در اجراى قانون رسیدگى به تخلفات ادارى یا آراء قانون مراجع ذیصلاح به مجازاتهاى اخراج، بازنشستگى، بازخرید خدمت و انفصال دائم از خدمات دولتى محکوم شده‌اند ممنوع است.

ماده ۱۷- فردى که به استخدام دائم پذیرفته مى‌شود حداقل ۶ ماه و حداکثر ۲ سال به طور آزمایشى خدمت خواهد نمود و در صورتى که نحوه کار و رفتار وى رضایت بخش باشد حکم استخدام قطعى وى صادر خواهد شد.

ماده ۱۸- مستخدم در مدت خدمت آزمایشى مشمول کلیه مقررات مربوط به کارکنان ثابت به استثناى موارد زیر مى‌باشد:

الف) انتقال و ماموریت به وزارتخانه‌ها، موسسات و شرکتهاى دولتى، نهادهاى انقلاب اسلامى و موسسات و نهادهاى عمومى غیردولتى.

ب) استفاده از مرخصى بدون حقوق و خدمت نیمه وقت بانوان.

پ) تغییر شغل.

ث) اعزام به ماموریتهاى آموزشى بلند مدت که منجر به اخذ مدرک تحصیلى گردد.

تبصره- کارکنان آزمایشى موظفند دوره‌هاى آموزشى بدو خدمت که در نظام آموزشى سازمان پیش بینى شده است را حداکثر تا پایان دوره آزمایشى با موفقیت طى نمایند در غیر اینصورت از خدمت برکنار خواهند شد، چنانچه امکان برگزارى دوره آموزشى بنا به دلایلى میسر نگردد سازمان موظف است دوره آموزشى مربوطه را تا قبل از ارتقاء بعدى کارکنان موصوف برگزار نماید.

ماده ۱۹- فردى که در دوره خدمت آزمایشى براى استخدام ثابت مناسب تشخیص داده نشود بدون هیچگونه تعهد و قید و شرط از خدمت سازمان برکنار خواهد شد. در این حالت حقوق و فوق‌العاده‌هاى مرخصى استحقاقى استفاده نشده به وى پرداخت خواهد شد.

ماده ۲۰- سازمان مى تواند انجام بخشى از خدمات مورد نیاز خود را به صورت خرید خدمت به اشخاص حقیقى یا حقوقى (در چارچوب اساسنامه و آیین‌نامه معاملاتى سازمان) واگذار نماید و با انعقاد قرارداد حق‌العملکارى، مقاطعه کارى، کارشناسى مشاوره‌اى و ساعتى از خدمات افراد متخصص یا موسسات و شرکتهاى تخصصى استفاده نماید. این نوع خدمت مشمول ضوابط این آیین‌نامه نبوده و سازمان هیچگونه تعهد و رابطه استخدامى با این افراد نخواهد داشت و به جز بهاى خدمات آنان در چارچوب قرارداد منعقده مزایاى دیگرى تعلق نمى‌گیرد. دستورالعمل و میزان پرداخت به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

تبصره- وظایف خدمات پشتیبانى با تصویب هیأت مدیره از طریق عقد قرارداد مشخص با یکى از موسسات یا شرکتهاى رسمى و معتبر انجام مى‌گیرد.

فصل سوم- وضع استخدامی کارکنان

ماده ۲۱- کارکنان سازمان از لحاظ وضع استخدامى در یکى از حالات زیر قرار مى‌گیرند:

الف) اشتغال: وضع کارکنانى است که مشغول انجام وظایف مربوط به پست سازمانى مورد تصدى مى‌باشند.

ب) آزمایشى: وضع کارکنانى است که آزمون یا مصاحبه سازمان را با موفقیت طى نموده است و قبل از صدور حکم قطعى، در حال گذراندن دوره آزمایشى مى‌باشند.

پ) کارآموزى یا آموزش: وضع کارکنانى است که براى مدت معینى مشغول طى دوره کارآموزى یا آموزشى براى احراز آمادگى جهت انجام خدمت باشند.

ت) ماموریت: وضع کارکنانى است که به طور موقت از طرف سازمان جهت کارآموزى یا خدمت به واحد یا سایر موسسات اعزام شده باشند.

ث) ماموریت آموزشى: وضع کارکنانى است که جهت آموزش به یکى از مراکز آموزشى داخل یا خارج از کشور اعزام شده باشند.

ج) مرخصى: وضع کارکنانى است که از مرخصى استحقاقى یا بدون حقوق و سایر مواردى که در این آیین‌نامه قید شده است، استفاده نمایند.

چ) معذوریت: وضع کارکنانى است که در صورت بیمارى یا زایمان از مرخصى استعلاجى حسب مورد استفاده نمایند.

ح) بازنشستگى: وضع کارکنانى است که طبق ضوابط و مقررات قانونى و به موجب حکم رسمى بازنشسته گردیده و از مستمرى بازنشستگى استفاده مى‌نمایند.

خ) ازکارافتادگى: وضع کارکنانى است که بنا به تشخیص پزشک معالج و تایید کمیسیون پزشکى مربوط توانایى کارکردن را از دست داده و طبق مقررات ازکارافتاده گردیده‌اند و از مستمرى ازکارافتادگى استفاده مى‌نمایند.

د) انفصال دائم: وضع کارکنانى است که به موجب احکام دادگاه و آراء قانونى مراجع ذیصلاح اصالتاً و تبعاً از خدمت سازمان محروم مى‌گردند.

ذ) انفصال موقت: وضع کارکنانى است که به موجب احکام دادگاه یا آراء قانونى مراجع ذیصلاح اصالتاً و تبعاً براى مدت معین از اشتغال در سازمان محروم مى‌گردند.

ر) تعلیق: وضع کارکنانى است که طبق حکم مقامات صلاحیتدار تا تعیین تکلیف وى به موجب احکام دادگاه و آراء مراجع قانونى ذیصلاح به طور موقت از ادامه خدمت در سازمان و موسسات تابعه محروم شده باشند.

ز) بازخریدى: وضع کارکنانى است که طبق مقررات این آیین‌نامه رابطه خدمتشان با سازمان قطع و سوابق خدمت آنان بازخرید مى‌گردد.

ژ) استعفاء: وضع کارکنانى است که به درخواست خود از ادامه خدمت در سازمان معاف مى‌گردند.

س) اخراج: وضع کارکنانى است که در اجراى احکام هیاتهاى رسیدگى به تخلفات ادارى یا آراء قانونى مراجع ذیصلاح به خدمت آنان در سازمان به طور دائم خاتمه داده شود.

ش) غیبت موجه: وضع کارکنانى است که به عللى خارج از حدود قدرت و اختیار خود نتوانند در محل خدمت حاضر شوند و موجه بودن عذر آنان براى سازمان محرز گردد.

ص) غیبت غیرموجه: وضع کارکنانى است که بدون مجوز یا ارائه عذر موجبه درمحل خدمت خود حاضر نگردند.

ض) قطع موقت خدمت: وضع کارکنانى است که به موجب مفاد این آیین‌نامه در یکى از حالات زیر براى مدتى مشخص در سازمان به کار اشتغال نداشته باشند:

۱- انتخاب به نمایندگى مجلس شوراى اسلامى، انتصاب به مقامات براساس مقررات موضوعه.

۲- پس از اخذ مدرک تحصیلى بالاتر از بدو استخدام مشمول خدمات قانونى پزشکان و پیراپزشکان باشد.

ط) آمادگى به خدمت: وضع کارکنانى است که طبق مفاد ین آیین‌نامه به شرح زیر در انتظار تعیین تکلیف و ارجاع وظیفه مى‌باشند:

۱- حذف پست سازمانى.

۲- فقدان پست سازمانى با شرایط مستخدم.

۳- عدم رضایت مستخدم به هنگام ارجاع شغلى در سطح پایین‌تر.

۴- مواردى که هر یک از کارکنان به هر دلیل در خدمت سازمان نبوده و پس از مراجعت، پست بلاتصدى مناسبى براى ارجاع به آنان وجود نداشته باشد.

ماده ۲۲- کارکنان ثابتى که در حالت قطع موقت خدمت به سر مى‌برند، پس از اتمام دوران قطع خدمت و اعلام آمادگى جهت ادامه خدمت در سازمان به یکى از پستهاى سازمانى که واجد شرایط باشد منصوب مى‌گردند و هرگاه پست سازمانى بلاتصدى مناسب موجود نباشد، آماده به خدمت خواهند شد.

ماده ۲۳- استفاده از کارکنان آماده به خدمت در پستهایى که ایجاد مى‌شود یا بدون متصدى است مشروط به آن است که پستهاى مزبور از لحاظ رسته، سطح شغلى و شرایط احراز یا سایر عوامل موثر در انتصاب متناسب با شرایط هر یک از کارکنان و از نظر سلسله مراتب ادارى حداقل همتراز آخرین پست مورد تصدى کارکنان مزبور باشد مجاز است.

ماده ۲۴- در صورتى که پس سازمانى بلاتصدى براساس شرایط ماده (۲۳) براى ارجاع به کارکنان آماده به خدمت موجود نباشد، ارجاع پست در سطح پایین‌تر موکول به رضایت کارکنان ذیربط خواهد بود، در غیر این صورت برابر ماده (۲۶) این آیین‌نامه با آنان رفتار خواهد شد.

ماده ۲۵- حقوق کارکنان آماده به خدمت بدون فوق‌العاده پرداخت خواهد شد لکن در هر مورد کمتر از میزان حداقل حقوق تعیین شده در مورد کارکنان شاغل نخواهد‌بود.

ماده ۲۶- حداکثر مدت آمادگى به خدمت یک سال است و در صورتى که کارکنان تا پایان مهلت مذکور اشتغال مجدد نیابند در صورت داشتن شرایط بازنشستگى، بازنشسته و در غیر اینصورت سوابق خدمتى آنان براساس ضوابط این آیین‌نامه بازخرید مى‌گردد.

تبصره- سازمان مى تواند در طول دوران آمادگى به خدمت بنا به تقاضاى کارکنان در صورتى که شرایط بازنشستگى را داشته باشند، بازنشسته و در غیر این صورت بازخرید نماید.

ماده ۲۷- سازمان نمى تواند به جز حکم مراجع ذیصلاح کارکنان ثابت را از پست سازمانى آنان برکنار کند مگر آنکه بلافاصله به پست سازمانى دیگرى منصوب نماید.

فصل چهارم- ارزشیابی و بهسازی نیروی انسانی

ماده ۲۸- سازمان مکلف است حداقل یکبار در سال عملکرد و استعداد کارکنان را از نظر بازدهى، لیاقت و شایستگى براساس عملکرد، تلاش و رفتار (شغلى – اخلاقى)، تعهد و احساس مسئولیت و کاردانى در جهت افزایش کارایى و توسعه دانش از طریق به کارگیرى معیارهاى مرتبط با شغل، عینى، قابل سنجش با استفاده از منابع ارزشیابى متعدد از طریق ایجاد ارتباط بین نظام ارزشیابى در زمینه‌هاى آموزشى، بهسازى و تشویق و تعیین مسیر شغلى کارکنان (انتصاب، ارتقاء، تغییر شغل و ادامه خدمت در پستهاى مدیریت) با توجه به ضوابط و سازوکارهایى که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید، ارزیابى نماید.

ماده ۲۹- سازمان مى تواند جهت بالا بردن سطح تخصص و مهارتهاى فنى، حرفه‌اى، مدیریتى، معلومات عمومى کارکنان و افزایش کارآیى آنان برنامه‌هاى آموزشى و کارآموزى تنظیم و رأساً و یا از طریق موسسات و مراکز آموزشى ذیصلاح به مورد اجرا گذارد:

الف) آموزش پودمانى

ب) آموزشهاى عمومى

ج) آموزشهاى بهبود مدیریت

تبصره ۱- آموزش یا کارآموزى موضوع این ماده مأموریت آموزشى تلقى مى‌گردد.

تبصره ۲- اعزام کارکنان موقت جهت طى دوره‌هاى آموزشى در خارج از کشور ممنوع است.

ماده ۳۰- اعطاى مأموریت آموزشى کوتاه مدت در داخل و خارج از کشور با رعایت شرایط زیر امکانپذیر است:

الف) مرتبط بودن دوره آموزشى با وضعیت شغلى حسب نیاز سازمان.

ب) اخذ تعهد خدمت و تضمین لازم از کارکنان.

تبصره ۱- اعطاى ماموریت آموزشى خارج از کشور موکول به آن است که انجام دوره آموزشى در داخل کشور امکان پذیر نباشد.

تبصره ۲- ضوابط پرداخت ماموریت آموزشى داخل و خارج از کشور توسط شورا (موضوع ماده ۱۳) تعیین خواهد شد.

ماده ۳۱- نظامنامه آموزشى سازمان: شامل دستورالعملهاى مربوط به اهداف، نیازهاى آموزشى کارکنان، کمیت و کیفیت آموزش از باب اجرایى و محتوایى در داخل و خارج از کشور، چگونگى اعطاى تسهیلات آموزشى با عنایت به آموزشهاى مورد نیاز مشاغل سازمان، نحوه اجراى برنامه‌هاى آموزشى و کارآموزى و سایر موارد مربوطه حسب ضوابطى است که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید، مى‌باشد.

فصل پنجم- طبقه‌بندی و ارزشیابى مشاغل و نظام پرداخت

* فصل پنجم به موجب نامه شماره 4459/ 200 مورخ 1390/03/01 معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور اصلاح شده است.

ماده ۳۲- طرح طبقه بندی مشاغل شامل رسته ها، رشته های شغلی، سطوح و مراتب مختلف شغلی می باشد.

تبصره ۱- رسته شامل مجموعه رشته های شغلی است که از لحاظ وظایف و مسئولیت ها، وابستگی و تجانس مشابهت های نزدیک داشته و حرفه ای خاص را تشکیل میدهد.

 تبصره ۲- رشته شغلی شرح کلی از وظایف و مسئولیت ها و خصوصیات کلی پست هایی که در آن تخصیص می یابد. هر رشته شغلی حاوی عنوان، شماره، تاریخ تصویب، امتیاز شغل، نمونه وظایف و مسئولیت ها، عوامل اثرگذار، شرایط احراز و پست های قابل تخصیص در آن می باشد.

 تبصره ۳- رتبه شغلی براساس گسترش وظایف و مسئولیت های مشاغل و سنوات خدمت تجربه کارکنان تعیین می گردد.

تبصره 4 - شرایط احراز مهارت ها و تحصیلات لازم برای انجام وظایف و مسئولیت های مرتبط با رشته شغلی می باشد.

تبصره ۵- عوامل اصلی ارزشیابی مشاغل صندوق عبارتست از مجموع «عوامل شاغل» و «عوامل شغلی، برابر طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل صندوق.

تبصره 6- کارکنان صندوق در طول خدمت و در صورت رضایت بخش بودن خدمات آنان و ارزشیابی عملکرد در صورت واجد شرایط بودن می توانند به رتبه های شغلی بالاتر ارتقاء یابند.

تبصره ۷- در صورت تغییر شغل هر یک از کارکنان طبق ضوابط مربوط امتیاز شغل جدید تخصیص داده میشود لکن رتبه کارکنان مزبور تغییر نخواهد یافت.

 تبصره ۸- کلیات طرح طبقه بندی مشاغل کارکنان قوانین و مقررات مربوط به پس از تصویب هیأت مدیره به تأیید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور خواهد رسید.

ماده ۳۳- مبنای پرداخت حقوق و مزایای کارکنان عبارتست از حاصل ضرب مجموع امتیازات حاصل از عوامل ارزشیابی شغل و شاغل و سایر موارد مذکور در موارد آتی در ضریب ریالی در چارچوب ضوابط و مقررات مربوط به ارزشیابی مشاغل که به صورت ماهیانه قابل پرداخت است، خواهد بود.

تبصره ۱- ضریب ریالی حقوق کارکنان صندوق معادل ضریب حقوق کارمندان دولت، توسط هیأت امنا تعیین می گردد.

تبصره ۲- عوامل اصلی خصوصیات شغلی نظیر اهمیت و پیچیدگی وظایف و مسئولیتها، ویژگی های شغلی، سطح تخصصی بوده که حداکثر ۹۰۰۰ امتیاز به آن اختصاص می یابد و حداقل امتیاز مکتسبه از عوامل مزبور ۲۰۰۰ می باشد.

تبصره ۳- کلیه شاغلین بر اساس عواملی نظیر تحصیلات، دوره های آموزشی، سنوات خدمت تجربه ارزشیابی می شوند که حداکثر 6۷۵۰ امتیاز به آن اختصاص می یابد و حداقل امتیاز مکتسبه از عوامل مزبور ۱۵۰۰ می باشد.

تبصره 4 - مبالغ پرداختی ناشی از امتیازات تبصره ۲ و ۳ ماده ۳۲ (شغل و شاغل)، ماده ۳۹ (فوق العاده مدیریت) حقوق ثابت تلقی می گردد.

مبالغ پرداختی ناشی از امتیازات موضوع ماده ۳4 و تبصره ذیل آن (ایثارگری، خدمت اداری در مناطق جنگ زده در زمان جنگ) و ماده ۳6 (سختی کار) در زمره فوق العاده های مستمر تلقی می گردند.

تبصره ۵ - حداکثر سقف حقوق و فوق العاده های مستمر نباید از ۷ برابر حداقل حقوق و مزایای مستمر تجاوز کند.

ماده 34- فوق العاده های ایثارگری متناسب با درصد جانبازی و مدت خدمت داوطلبانه در جبهه و مدت اسارت و همچنین برای دارندگان نشان دولتی حداکثر امتیاز مقرر برای مشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری با تصویب هیأت مدیره تخصیص داده خواهد شد.

تبصره – به کارکنان و بازنشستگانی که در زمان جنگ در مناطق جنگ زده مشمول خدمات اداری بوده اند مطابق کارکنان مشمول قانون خدمات کشوری امتیاز مربوطه لحاظ و معادل ریالی منظور خواهد شد.

ماده ۳۵- معرفی و تعریف کلی عوامل ارزشیابی، تعیین نسبت ارزشی اجزاء کلیه عوامل اصلی و شاغل، تعیین و تخصیص امتیاز به عوامل اصلی و فرعی و تعیین درجات و تخصیص امتیاز به آنها و سایر عوامل اصلی در طرح طبقه بندی و ارزشیابی با پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیأت امنا و تأیید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور خواهد رسید. رتبه بندی مشاغل صندوق در 5 دسته بصورت افقی (مقدماتی، پایه، ارشد، غیره و عالی) و در ۹ دسته به صورت عمودی طبقه بندی می گردد. ارتقای رتبه براساس ارزشیابی کمی و کیفی عملکرد شاغل در شغل مورد تصدی و متناسب با تجربه مفید می باشد، ضابطه نحوه ارتقاء رتبه کارکنان صندوق با پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیأت امنا خواهد رسید.

ماده ۳6- به کارکنانی که در شرایط غیر متعارف محیط کار انجام وظیفه می نمایند فوق العاده سختی شرایط محیط کار حداکثر تا سقف مقرر برای مشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری با تصویب هیأت مدیره قابل پرداخت بود.

ماده ۳۷- فوق العاده ویژه با توجه به عواملی از قبیل ریسک پذیری و تأثیر فعالیت در افزایش منابع درآمدی صندوق و کاهش مصارف، انجام فعالیت و وظایف تخصصی و حساسیت کار با پیشنهاد هیأت مدیره و تصویب هیأت امنا برای ۵۰٪ از مشاغل حداکثر تا میزان ۵۰٪ امتیاز حقوق و فوق العادهای مستمر قابل پرداخت است.

ماده ۳۸- صندوق می تواند به منظور جذب و نگهداری نیروهای متخصص برای مشاغل متناسب با سطح تخصص، مهارت ها، پیچیدگی وظایف و مسئولیتها فوق العاده شغل (انگیزش خدمت) تا ۱۰50 امتیاز تا سطح کاردانی، تا ۲۲۵۰ امتیاز تاسطح کارشناسی و بالاتر تا ۳۰۰۰ امتیاز پرداخت نماید، ضابطه مربوطه با پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیأت امنا خواهد رسید.

تبصره- صندوق می تواند به منظور ایجاد انگیزه و افزایش کارایی و بهره مندی از فکر و اندیشه و خلاقیت کارکنان ذیربط سازوکار مناسب جلب مشارکت کارکنان آنان در نظام تصمیم گیری در چارچوب ضوابط موضوع ماده ۲۰ قانون مدیریت خدمات کشوری پاداش پیش بینی و پرداخت نماید.

ماده ۳۹- صندوق می تواند به منظور جبران خدمت متصدیان مشاغل مدیریت و سرپرستی در ارتباط با وظایف و مسئولیت مدیران و سرپرستان که شامل برنامه ریزی، سازماندهی، کنترل و نظارت، هدایت، آموزش و جلب مشارکت کارکنان و نیز ارزشیابی عملکرد افراد تحت سرپرستی «فوق العاده جذب مدیریت» پرداخت نماید. حداقل فوق العاده مذکور ۷5۰ امتیاز می باشد و حداکثر آن ۷۵۰۰ امتیاز می باشد (ضابطه مربوطه با پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیأت امنا خواهد رسید.)

ماده 40- کلیه کارمندان موظفند در ساعات تعیین شده به انجام وظایف مربوط بپردازند و در صورتی که در مواقع ضروری خارج از وقت اداری و مقرر و یا ایام تعطیل به خدمات آنان نیاز باشد بر اساس اعلام نیاز صندوق مکلف به حضور در محل کار و انجام وظایف محوله می باشند که به آنان حق الزحمه با اضافه کاری در چارچوب قوانین و مقررات که میزان آن به تصویب هیأت امنا خواهد رسید پرداخت خواهد شد.

 ماده 41- صندوق می تواند علاوه بر پرداختی های مواد قبلی این فصل فوق العاده ها و کمک هزینه هایی را به شرح ذیل در چارچوب قوانین و مقررات و براساس ضوابط و دستورالعمل هایی که به تصویب هیأت امنا خواهد رسید پرداخت نماید. هزینه سفر، مأموریت روزانه داخل و خارج از کشور، نوبت کاری (شیفت و کشیک)، جابجایی محل خدمت کارکنان، کسر صندوق و تضمین، فوق العاده اشتغال خارج از کشور، حق التحقیق و حق التدریس و حق الترجمه حق التألیف، عایله مندی و اولاد، کمک هزینه ایاب و ذهاب، فوق العاده مناطق کمتر توسعه یافته و بدی آب و هوا و سایر کمکهای رفاهی

ماده 4۲- فوق العاده بهره وری؛ به منظور ارتقای سطح کارایی صندوق و ایجاد انگیزه و تحرک در کارکنان، فوق العاده بهروری متناسب با مازاد وصولی، میزان و کیفیت ارائه خدمات و صرفه جویی و با لحاظ عملکرد و بهره وری کارکنان و براساس ضابطه ای با پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیأت امنا خواهد رسید، پرداخت نماید.

ماده 43- فوق العاده کارایی: حداکثر به ۷۰٪ از کارکنان صندوق براساس عواملی نظیر نمرات ارزشیابی رضایت ارباب رجوع، رشد و ارتقاء اثربخشی و سرعت انجام کار متناسب با رتبه احرازی حسب ارزیابی عملکرد واحد (برای واحد عالی به ۷۰٪ کارکنان، خوب 5۰٪، متوسط 3۰٪ ) حداکثر تا ۲۰ درصد حقوق ثابت و فوق العاده های مستمر (حسب مورد)، هر سه ماه یکبار براساس ضابطه ای که به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیأت امنا خواهد رسید، قابل پرداخت می باشد.

تبصره – پرداخت فوق العاده های مربوط به 37-38-42-43 این آیین نامه (فوق العاده های ویژه، شغل، بهره وری و کارآیی) به تناسب درآمد آن که به صورت ۳ ماهه ارزیابی می شود بنا به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب هیاأت امنا خواهد رسید.

ماده 44- صندوق می تواند به کارکنانی که خدمات برجسته انجام دهند و یا لیاقت و شایستگی قابل توجهی در فعالیتهای خود ابراز نمایند معادل یک ماه حقوق و فوق العاده های مستمر در طول سال به عنوان پاداش پرداخت نماید. در صورت افزایش درآمدها صندوق می تواند برای ۱۰ درصد از کارکنان معادل ۲ ماه حقوق و فوق العاده های مستمر به عنوان پاداش پرداخت نماید.

تبصره - ضوابط اجرای این ماده به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

ماده 45- میزان عیدی پایان سال کارکنان صندوق قانون مدیریت خدمات کشوری خواهد بود. ماده 46- در صورت کاهش حقوق و مزایای کارکنان صندوق ناشی از اجرای این فصل با پیشنهاد هیأت مدیره و تصویب هیأت امنا تفاوت مزبور به نحو مقتضی جبران و پرداخت خواهد شد.

تبصره ۱- تاریخ اجرای این اصلاحیه از تاریخ 1388/1/1 خواهد بود.

تبصره ۲- کلیه مبانی پرداخت خارج از ضوابط و مقررات این فصل لغو می گردد.

فصل ششم- تکالیف عمومى کارکنان

ماده ۴۷- کارکنان موظف به اجراى وظایف و تکالیف محوله به نحو احسن در ساعات مقرر ادارى و در محل خدمت تعیین شده از سوى سازمان بوده و مکلفند در حفظ اسناد و مدارک ادارى و امور محرمانه و اسرار سازمان کوشا باشند.

تبصره ۱- ساعات کار کارکنان ۴۴ ساعت در هفته مى‌باشد. ترتیب و تنظیم ساعت کار در طول هفته و نحوه حضور و غیاب کارکنان براساس دستورالعملى است که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

تبصره ۲- کارکنان موظفند در صورت نیاز سازمان در خارج از ساعات کار ادارى در محل خدمت حضور یافته و انجام وظیفه نمایند.

ماده ۴۸- کارکنان سازمان مکلف هستند در چارچوب قوانین، مقررات و دستورالعمل‌های صادره دستورات مقام مافوق را در امور مربوط به وظایف محوله اطاعت و اجرا نمایند. در صورتى که هر یک از کارکنان دستورات صادره را خلاف قوانین و مقررات یا موازین حرفه‌اى  یا مصالح سازمان تشخیص دهند موظفند مراتب را کتبا با ذکر دلیل به مقام صادر کننده دستور گزارش نمایند، هرگاه مقام مافوق اجراى دستور را مجددا و به صورت کتبى خواستار شد، کارکنان مکلف به انجام دستور مى‌باشند و مسئولیت ناشى از اجراى امر متوجه مقام دستور دهنده خواهد بود.

ماده ۴۹- اشتغال کارکنان سازمان در دستگاه‌‌های دولتى، مؤسسات و نهادهاى عمومى غیردولتى ممنوع است.

تبصره- اشتغال تمام‌وقت و پاره‌وقت کارکنان دستگاه‌های مندرج در این ماده در سازمان مجاز است.

ماده ۵۰- هر یک از کارکنان سازمان می‌توانند کتبا با دو ماه اعلام قبلى از خدمت استعفاء نمایند لکن تقاضاى استعفاى آنان در هیچ مورد رافع تعهدات آنان در قبال مسئولیت‌های محوله نخواهد بود. استعفاء از تاریخى تحقق مى‌یابد که سازمان به موجب حکم رسمى با آن موافقت کند. کارکنانى که تقاضاى استعفاء ارائه نموده‌اند موظفند در مدت مقرر در این ماده در محل خدمت حاضر شوند و در پایان این مدت استعفاى آنان قبول شده تلقى مى‌گردد.

تبصره ۱- در مواردى که استعفاى هر یک از کارکنان موجب وقفه در انجام وظایف مربوط به شغل مورد تصدى مى‌شود، زمان موافقت با استعفاء مى‌تواند حداکثر شش ماه پس از تقاضاى کارکنان  باشد که در این صورت باید در فاصله دو ماه موضوع این ماده کتبا به کارکنان ابلاغ گردد.

تبصره ۲- استعفاى کارکنان در هیچ موردى رافع تعهدات آنان در قبال مسئولیت‌های زمان اشتغال نخواهد بود.

تبصره ۳- کارکنانى که تعهد خدمت به سازمان دارند قبل از پایان دوره تعهد نمى‌توانند استعفاء دهند مگر آن که هزینه تعهدات مربوط را به سازمان پرداخت نموده و تسویه حساب نمایند.

ماده ۵۱- رسیدگى به تخلفات کارکنان سازمان طبق قانون رسیدگى به تخلفات ادارى مصوب سال ۱۳۷۲ مجلس شوراى اسلامی و اصلاحات و الحاقات بعدى آن خواهد بود.

ماده ۵۲- به کارکنان مستعفى به ازاء هر سال خدمت قابل قبول از لحاظ این آیین‌نامه معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق‌العاده‌هاى مستمر و همچنین حقوق و فوق‌العاده‌هاى ایام مرخصى‌هاى استحقاقى استفاده نشده پرداخت خواهد شد.

ماده ۵۳- سازمان مى‌تواند نسبت به بکارگیرى بازنشستگان متخصص با مدرک تحصیلى کارشناسى و بالاتر در موارد خدمات مشاوره‌اى غیرمستمر، تدریس و مشاوره‌هاى حقوقى با مجموع ساعات اشتغال حداکثر تا یک سوم ساعت ادارى کارکنان موظف اقدام نماید.

فصل هفتم- حقوق استخدامى کارکنان

ماده ۵۴- کارکنان سازمان در هر سال حق استفاده از سى روز مرخصى استحقاقى به نسبت مدت خدمت را بدون احتساب ایام تعطیل با دریافت حقوق و فوق‌العاده‌هاى مربوط خواهند داشت. نحوه استفاده یا ذخیره آن تابع مقررات این فصل مى‌باشد.

تبصره ۱- استفاده از مرخصى استحقاقى به صورت روزانه یا ساعتى با تقاضاى کتبى هر یک از کارکنان و موافقت مدیر یا سرپرست بلافصل قبل از شروع مرخصى امکانپذیر است. در هر حال استفاده از مرخصى موکول به دارا بودن مرخصى استحقاقى ذخیره شده مى‌باشد. ۱ (از مرخصى استحقاقى خود را در همان سال استفاده نمایند / ۲ تبصره ۲- کارکنان موظفند حداقل ) ۱ (از آن را براى سال‌های آینده ذخیره نمایند. / ۲ و چنانچه بخواهند مى‌توانند)

تبصره ۳- سازمان مى‌تواند براساس تقاضاى هر یک از کارکنان هر پنج سال یک بار مرخصى ذخیره شده آنان را براساس آخرین حقوق و فوق‌العاده‌هاى دریافتى مستمر مندرج در حکم کارگزینى پرداخت نماید.

ماده ۵۵- حداکثر مدتى که کارکنان در یک سال تقویمى مى‌توانند از مرخصى همان سال و مرخصى ذخیره شده سال‌های قبل استفاده نمایند جمعا از سه ماه تجاوز نخواهد کرد.

ماده ۵۶- وجوه مرخصى‌هاى ذخیره شده کارکنانى که بازنشسته، از کارافتاده کلى یا فوت مى‌شوند یا رابطه استخدامى آنان به هر دلیل با سازمان قطع مى‌گردد بر مبناى آخرین حقوق و فوق‌العاده‌هاى مستمر مندرج در حکم کارگزینى پرداخت خواهد شد.

ماده ۵۷- کارکنان سازمان در صورت ابتلاء به بیمارى‌هایى که مانع از انجام خدمت آنان باشد به گواهى پزشک معالج و تأیید پزشک معتمد سازمان مى‌توانند از مرخصى استعالجى استفاده نمایند. در مورد مرخصی‌های بیش از ۵ روز، تأیید گواهى‌هاى مزبور توسط کمیسیون پزشکى الزامى است.

تبصره ۱- در صورتى که کارکنان در حال استفاده از مرخصى استحقاقى، بیمار شوند طبق مقررات ناظر بر مرخصى استعالجى با آنان رفتار خواهد شد و در این صورت مرخصى استحقاقى استفاده نشده وى لغو مى‌گردد.

تبصره ۲- حداکثر مدت استفاده از مرخصى استعالجى ۴ ماه در هر سال خدمتى خواهد بود که در این مدت تمام حقوق و فوق‌العاده‌هاى مستمر مندرج در آخرین حکم کارگزینى به کارکنان مزبور پرداخت مى‌شود. تبصره ۳- در صورت ابتلاء کارکنان به بیمارى صعبالعلاج، بیمارى به سبب انجام وظیفه یا حادثه ناشى از کار که به مرخصى استعالجى بیش از حد مقرر در تبصره (۲) این ماده نیاز باشد برابر دستورالعملى که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید، با وى رفتار خواهد شد.

ماده ۵۸- قانون ترویج تغذیه با شیرمادر و حمایت از مادران در دوران شیردهى مصوب ۲۲/۶/۱۳۷۴ و اصلاحات بعدى آن و مقررات مربوط به معذوریت زایمان مستخدمین رسمى دولت در مورد مشمولین این آیین‌نامه لازم الاجرا مى‌باشد.

ماده ۵۹- به ایام مرخصى استعلاجى و معذوریت زایمان مرخصى استحقاقى تعلق مى‌گیرد.

ماده ۶۰- کارکنان مى‌توانند با موافقت سازمان حداکثر از (۳) سال از مرخصى بدون حقوق در طول خدمت، به شرط نداشتن مرخصى استحقاقى ذخیره شده استفاده نمایند. براى انجام تحصیلات عالى در رشته مورد نیاز سازمان ‌علاوه بر آن تا (۲) سال دیگر قابل اعطاء است.

تبصره- اعطاى مرخصى بدون حقوق به کارکنان ثابت زن که همسر آنان به مأموریت خارج از کشور اعزام مى‌شود براساس مقررات عمومى دولت و موافقت سازمان بلامانع مى‌باشد.

ماده ۶۱- حفظ پست سازمانى کارکنان در ایام مرخصى بدون حقوق الزامى نیست و در صورتى که پس از پایان دوره مرخصى بدون حقوق پست سازمانى مناسب جهت ارجاع به کارکنان مزبور موجود نباشد، آماده به خدمت خواهند گردید.

ماده ۶۲- خدمت نیمه‌وقت بانوان برابر مقررات عمومى دولت و با موافقت سازمان بلامانع مى‌باشد.

ماده ۶۳- کارکنان سازمان در انجام وظایف و مسئولیت‌های محوله در برابر شاکى یا شاکیان مورد حمایت قضایى مى‌باشند و سازمان مکلف است به تقاضاى این قبیل کارکنان، براى دفاع از آنان با استفاده از کارشناسان حقوقى خود یا وکالى دادگسترى حمایت قضایى به عمل آورد.

فصل هشتم- بازنشستگی

ماده ۶۴- با کارکنان سازمان از لحاظ بازنشستگی، از کارافتادگی کلی و فوت طبق مقررات قانون تأمین اجتماعی رفتار خواهد شد.  

*رجوع شود به اصلاحیه شماره ۱۰۴۰۰/۹۴/۱۰۰۰ مورخ ۳۰/۹/۹۴ موضوع رای شماره ۲۳۷ مورخ ۱۳۹۵/۱‍۰/۱۸ هیأت تخصصی بیمه و تامین اجتماعی

ماده ۶۵- کلیه حقوق و فوق العاده های کارکنان سازمان مشمول کسر حق بیمه طبق درصدهای مقرر در قانون تأمین اجتماعی می باشد. (اصلاح به موجب نامه شماره 4459/ 200 مورخ 1390/03/01)

ماده ۶۶- به کارکنانى که به سبب انجام وظیفه یا ناشى از کار، فوت یا ازکارافتاده کلى مى‌شوند حسب ضوابطى که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید مستمرى پرداخت مى‌گردد.

ماده ۶۷- به مستخدمینى که بازنشسته، ازکارافتاده کلى یا فوت مى‌شوند ‌علاوه بر وجوه مرخصیهاى استحقاقى استفاده نشده، به ازاء هر سال سابقه خدمت آنان معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق‌العاده‌هاى مشمول کسر حقبیمه به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت خواهد شد.

ماده ۶۸- کارکنان شهید، جانباز ازکارافتاده کلى، آزاده جانباز ازکارافتاده کلى و ‌مفقودالاثر و خانواده آنان تابع مقررات مربوط به مستخدمین ایثارگر دولت مى‌باشند.

ماده ۶۹- به منظور رعایت عدالت استخدامى و حفظ تناسب حقوق کارکنان شاغل و بازنشسته، هر نوع افزایش حقوق و فوق‌العاده‌هاى مستمر کارکنان شاغل، به کارکنان بازنشسته، ازکارافتاده کلى و بازماندگان کارکنان متوفى با لحاظ افزایش ‌سالانه مستمری‌ها طبق ضوابطى که به تصویب هیأت مدیره می‌رسد، پرداخت مى‌گردد. حکم این ماده درباره کارکنانى که قبل از تاریخ ‌لازم‌الاجرا شدن این آیین‌نامه بازنشسته، ازکارافتاده کلى یا فوت شده‌اند ضمن تطبیق وضعیت آنان با این آیین‌نامه نیز ‌لازم‌الاجرا مى‌باشد.

ماده ۷۰- سنوات خدمت کارکنان ثابت مشروط به این که به شرایط عمومى بازنشستگى نرسیده باشند، به شرح زیر قابل خرید است‌‌:

الف) به کارکنانى که تقاضاى بازخرید سوابق خدمت خود را داشته باشند براساس مقررات عمومى ناظر بر کارکنان دولت وجوه بازخریدى پرداخت خواهد شد.

ب) سازمان مى‌تواند کارکنانى را که به دلیل حذف واحد و پست‌ها در چارچوب ‌‌اصلاح ‌تشکیلات مصوب و عدم وجود پست ‌بلاتصدی آماده به خدمت شده‌اند، بازخرید نماید و به ازاى هر سال خدمت قابل قبول حداقل معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایاى مندرج در آخرین حکم کارگزینى به اضافه حقوق و مزایاى مرخصى استحقاقى استفاده نشده و سهم پس انداز آنان در صندوق پس انداز به استثناى کسور حق‌بیمه را پرداخت نماید.

ماده ۷۱- آن دسته از کارکنانى که در اجراى آراى هیأت‌های رسیدگى به تخلفات ادارى و مراجع قانونى ذی‌صلاح محکوم به بازخریدى مى‌شوند، تابع ضوابط خاص خود مى‌باشد.

فصل نهم- ‌تسهیلات رفاهی

ماده ۷۲- به منظور تشویق کارکنان به پس انداز و تأمین رفاه و رفع نیاز و مشکلات آنان در موارد اضطراری، صندوقی به نامه «صندوق پس انداز و رفاه کارکنان سازمان» که به اختصار صندوق نامیده می شود، تشکیل می گردد.

ماده ۷۳- سازمان مکلف است (4) درصد از مجموع حقوق و فوق العاده های مندرج در حکم کارگزینی یا حکم قراردادی ماهانه کارکنان ثابت و موقت را به عنوان پس انداز سهم مستخدم کسر و تا دو برابر آن را به عنوان سهم سازمان ماهانه به طور یکجا به حساب صندوق واریز نماید. (اصلاح به موجب نامه شماره 4459/ 200 مورخ 1390/03/01)

تبصره ۱- آیین نامه نحوه اداره امور صندوق و تغییرات سهم مستخدم و سایر موارد به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

تبصره ۲- پس از تشکیل صندوق کلیه امکانات و دارایی صندوق پس انداز و کارگشایی با لحاظ حق السهم اعضاء به این صندوق منتقل خواهد شد.

 ماده ۷۴- سازمان می تواند نسبت به انعقاد قرارداد با یکی از شرکت های بیمه داخلی جهت استفاده کارکنان شاغل و بازنشسته و خانواده آنان از مزایای بیمه های تکمیلی درمان اقدام نماید.

۷۵- سازمان موظف است کارکنان شاغل خود را در برابر ضایعات جسمی ناشی از بلایا، حوادث و فوت، نزد یکی از شرکت های داخلی بیمه عمر و حوادث، بیمه نماید.

تبصره- حق بیمه های موضوع مواد فوق بر اساس ضوابطی که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید توسط سازمان و کارکنان تأمین می گردد.

ماده ۷۶- سازمان می تواند در حدود اعتبارات مصوب خود و در چارچوب شرایط عمومی ناظر بر کارکنان دولت نسبت به ارائه تسهیلات رفاهی و اعطای وام خرید یا ساخت مسکن با سود مناسب و سایر تسهیلات و امکانات و خدمات رفاهی را براساس ضوابطی که به تصویب هیأت مدیره می رسد به کارکنان خود اعم از شاغل، بازنشسته، از کارافتاده کلی و بازماندگان کارکنان متوفی اعطاء نماید. تبصره - تسهیلات موضوع ماده فوق به هر یک از کارکنان زوج شاغل در سازمان اعطاء می گردد.

ماده ۷۷- سازمان مکلف است نسبت به تأمین شرایط بهداشتی، ایمنی، ایجاد محیط مناسب کار و تقویت بنیه جسمی و روحی کارکنان اقدام و تشکیل شرکتهای تعاونی کارکنان از جمله تعاونی های مسکن و مصرف را مورد حمایت قرار داده و تسهیلات لازم را به آنها اعطاء نماید.

فصل دهم- تطبیق وضع کارکنان

ماده ۷۸- کلیه کارکنانى که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه به طور تمام وقت و به صورت ثابت یا موقت به خدمت اشتغال دارند با حفظ نوع استخدام با این مقررات تطبیق وضع مى‌یابند.

ماده ۷۹- در صورتى که مجموع حقوق و فوق‌العاده‌هاى مندرج در حکم کارگزینى کارکنان پس از تطبیق، از مجموع حقوق و فوق‌العاده‌هاى وى کمتر شود مابه التفاوت تحت عنوان تفاوت تطبیق پرداخت مى‌گردد. هرگونه افزایش بعدى حقوق و فوق‌العاده‌هاى کارکنان مزبور تا استهالک کامل از تفاوت تطبیق مزبور کسر خواهد شد.

ماده ۸۰- عدم حضور کارکنان در تاریخ ‌لازم‌الاجرا شدن این آیین‌نامه در موارد مرخصى استحقاقى، استعالجى و بدون حقوق، آمادگى به خدمت، غیبت موجه یا مأموریت مانع از تطبیق وضع آنان با مقررات این آیین‌نامه نخواهد بود. در اینگونه موارد آخرین پست مورد تصدى مستخدم در سازمان مالک تطبیق وضع خواهد بود. تبصره- در موارد آمادگى به خدمت و سایر موارد مشابه آخرین پست کارکنان مالک تطبیق وضع خواهد بود.

فصل یازدهم- سایر مقررات

ماده 81 - سازمان مکلف است حداکثر ظرف مدت چهار ماه از تاریخ تصویب این آیین نامه جرایی مربوط را تهیه و جهت تصویب تسلیم مراجع ذی صلاح نماید. مادامی که مقررات مذکور تصویب نشده است ضوابط و دستورالعمل های مورد عمل حسب مورد کما کان معتبر و قابل اجراء می باشد.

ماده 82- در صورتی که با تصویب قوانین و مقررات عنوان سازمان تأمین اجتماعی یا ارکان تشکیلاتی آن که در این آیین نامه ذکر شده است، تغییر یابد عناوین متناظر حسب مورد جایگزین خواهد شد.

ماده ۸3- مواردی که در این آیین نامه پیش بینی نشده است، بنا به پیشنهاد هیأت مدیره سازمان، با تصویب شورای عالی تأمین اجتماعی، پس از تأیید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور قابل اعمال می باشد. (اصلاح به موجب نامه شماره 4459/ 200 مورخ 1390/03/01)

این آیین نامه مشتمل بر ۸۳ ماده و 47 تبصره در تاریخ 1386/12/28 به تصویب سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور (معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور) رسید.

(معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور).

این آیین‌نامه مشتمل بر ۸۳ ماده و ۴۷ تبصره در تاریخ ۲۸/۱۲/۱۳۸۶ به تصویب سازمان مدیریت و برنامهریزى کشور (معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور) رسید.

تکمیلی:

مواد فصل پنجم قبل از اصلاحیه سال 1390

ماده32-  طرح طبقه بندی مشاغل شامل رسته ها، رشته های شغلی، سطوح و مراتب مختلف شغلی میباشد.

تبصره 1-رسته شامل مجموعه رشته های شغلی است که از لحاظ وظایف و مسئولیت ها، وابستگی و تجانس مشابهت های نزدیک داشته و حرفه ای خاص را تشکیل میدهد .

تبصره ۲- رشته شغلی شرح کلی از وظایف و مسئولیت ها و خصوصیات کلی پستهایی است که در آن تخصیص می یابد. هر رشته شغلی حاوی عنوان، شماره، تاریخ تصویب، امتیاز شغل، نمونه وظایف و مسئولیت ها، عوامل اثرگذار، شرایط احرازو پست های قابل تخصیص در آن می باشد.

تبصره ۳- رتبه شغلی براساس گسترش افقی وظایف و مسئولیت های مشاغل و سنوات خدمت کارکنان تعیین می گردد.

تبصره 4- شرایط احراز مهارت ها و تحصیلات لازم برای انجام وظایف و مسئولیت های مرتبط با رشته شغلی می باشد.

 تبصره 5- عوامل اصلی ارزشیابی مشاغل سازمان عبارتست از مجموع «عوامل فردی، و عوامل شغلی» برابر طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل سازمان

تبصره 6- کارکنان سازمان در طول خدمت و در صورت رضایت بخش بودن خدمات آنان و ارزشیابی عملکرد در صورت واجد شرایط بودن می توانند به رتبه های شغلی بالاتر ارتقاء یابند

تبصره ۷- در صورت تغییر شغل هر یک از کارکنان طبق ضوابط مربوط امتیاز شغل جدید تخصیص داده می شود لکن رتبه کارکنان مزبور تغییر نخواهد یافت.

تبصره ۸- دستورالعمل اجرایی طرح طبقه بندی مشاغل کارکنان به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

ماده 3۳- مبنای پرداخت حقوق و مزایای کارکنان عبارتست از حاصل ضرب مجموع امتیازات حاصل از عوامل ارزشیابی شغل و شاغل، رتبه و سایر ویژگی های مذکور در مواد آنی در ضریب ریالی در چارچوب ضوابط و مقررات مربوط به ارزشیابی مشاغل که به صورت ماهیانه قابل پرداخت است، خواهد بود.

تبصره ۱- ضریب ریالی حقوق کارکنان مطابق سیاست های سازمان هر سال متناسب باافزایش هزینه زندگی و ضریب حقوق کارکنان دولت، توسط شورا تعیین ومی گردد. در سال اول اجرای این آیین نامه ضریب مزبور (۵۰۰) می باشد.

 تبصره ۲- عوامل اصلی خصوصیات شغلی نظیر اهمیت و پیچیدگی وظایف و مسئولیت های ویژگی های شغلی، خطرات ناشی از شغل که مجموعة ۵۷٪ از امتیاز کل عوامل ارزشیابی شغل و شاغل معادل حداکثر ۹۰۰۰ امتیاز به آن اختصاص یافته است، که حداقل امتیاز مکتسبه از عوامل مزبور ۲۰۰۰ می باشد.

 تبصره ۳- کلیه شاغلین براساس عواملی نظیر تحصیلات، دوره های آموزشی، سنوات خدمت ارزشیابی می شوند که مجموعا 43 درصد امتیاز کل عوامل ارزشیابی شغل و شاغل معادل حداکثر ۹۷۵۰ امتیاز به آن اختصاص یافته است، که حداقل امتیازمکتسبه از عوامل مزبور ۱۵۰۰ می باشد.

 تبصره4- مبالغ پرداختی ناشی از امتیازات متعلقه حسب تبصره ۲ و تبصره ۳ ماده ۳۳، ماده 34، و تبصره ۱ و ۲ ماده 34، ماده ۳۸، ماده 41، ماده 4۲ حقوق و مزایای مستمر(حقوق ثابت) تلقی می گردند.

 تبصره ۵ - حداکثر سقف حقوق و مزایای مستمر نباید از ۷ برابر حداقل حقوق و مزایای مستمر تجاوز کند.

ماده ۳۴- عوامل اثرگذار نظیر تلاش و ایثار در حفظ کیان نظام جمهوری اسلامی (ایثارگری و حضور در مناطق جنگی به هنگام خدمت در سازمان در زمان جنگ، دریافت نشان لیاقت، احراز مقام نمونه و دریافت احکام تقدیر، خلاقیت و ابتکار در بهبود شرایط و وضعیت سازمان و کشور، حق منزلت شغلی و اندیشمندی برای شاغل که صرفا در صورت دارا بودن شاغل از عوامل مزبور امتیاز مربوطه، مشابه بخش عمومی در حقوق وی لحاظ می گردد.

 تبصره ۱- معادل ریالی کلیه امتیازات اعطا شده به ایثارگران سازمان مشابه با کارکنان ایثارگردر بخش عمومی براساس مقررات و آیین نامه ای که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید به صورت فوق العاده پرداخت خواهد شد مشروط بر اینکه براساس مقررات این آیین نامه امتیازی مشابه اعطا نشده باشد.

تبصره2 - به کارکنان و بازنشستگانی که در زمان جنگ در مناطق جنگ زده مشغول خدمت اداری بوده اند مطابق بخش عمومی امتیاز مربوطه لحاظ و معادل ریالی منظور خواهد شد.

ماده ۳۵- معرفی و تعریف کلی عوامل ارزشیابی، تعیین نسبت ارزشی اجزاء کلیه عوامل تعیین درجات و تخصیص نسبت به عوامل اصلی فردی و شغلی، تعیین و تخصیص امتیاز به عوامل اصلی و فرعی و امتیاز به آنها و سایر عوامل اصلی در طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید، لحاظ می گردد.

 ماده ۳۶- رتبه بندی مشاغل سازمان در 5 دسته پایه، مقدماتی، ارشد، خبره و عالی طبقه بندی می گردد. ارتقای رتبه براساس ارزشیابی کمی و کیفی عملکرد شاغل در شغل مورد تصدی می باشد.

 ماده ۳۷- به کارکنانی که در شرایط غیر متعارف محیط کار انجام وظیفه می نمایند فوق العاده سختی شرایط محیط کار قابل پرداخت می باشد، حداکثر میزان فوق العاده مذکور از پنجاه درصد امتیاز عوامل شغل در ضریب ریالی مربوط تجاوز نخواهد کرد.

 ماده ۳۸ - فوق العاده ویژه با توجه به عواملی از قبیل ریسک پذیری و تأثیر فعالیت در افزایش منابع درآمدی سازمان و کاهش مصارف به میزان حداکثر 50 مجموع امتیازات عوامل حقوق ثابت و فوق العاده های مستمر قابل پرداخت است.

ماده ۳۹ - سازمان می تواند به منظور جذب و نگهداری نیروهای متخصص برای مشاغل و یا مناطق خاص فوق العاده انگیزش خدمت تا ۱۰۵۰ امتیاز تا سطح کاردانی، تا ۲۲5۰ امتیاز تا سطح کارشناسی و بالاتر تا ۳۰۰۰ امتیاز پرداخت نماید.

ماده ۴۰- سازمان می تواند به منظور جبران خدمت متصدیان مشاغل مدیریت و سرپرستی در ارتباط با وظایف و مسئولیت مدیران و سرپرستان که شامل برنامه ریزی، سازماندهی، کنترل و نظارت، هدایت، آموزش و جلب مشارکت کارکنان و نیز ارزشیابی عملکرد افراد تحت سرپرستی «فوق العاده جذب مدیریت» پرداخت نماید، حداقل فوق العاده مذکور ۷۵۰ امتیاز و حداکثر آن ۷۵۰۰ امتیاز می باشد.

 ماده ۴۱- کارکنانی که حقوق آنان با این آیین نامه تطبیق داده می شود هر سال سابقه خدمت آنان جزء سنوات قابل قبول منظور شده و از امتیاز مربوطه برخوردار خواهند گردید، خدمت کمتر از یک سال به تناسب ماه های کارکرد ملاک محاسبه خواهد بود. ماده ۴2- در صورتی که کارکنان در ساعات غیراداری و برای انجام وظایف محوله حسب دستور مقام مافوق انجام وظیفه نمایند فوق العاده اضافه کاری براساس سازوکار پیش بینی نه برای کارکنان دولت در ازای هر ساعت کار اضافی دریافت خواهند نمود. تبصره- دستورالعمل پرداخت اضافه کاری به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

43- سازمان می تواند فوق العاده ها و کمک هزینه هایی مشابه با بخش عمومی براساس و دستورالعمل هایی که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید پرداخت نماید :

الف) فوق العاده محل خدمت : به کارکنانی که محل جغرافیایی خدمت آنان از شهرستان محل استخدام به شهرستان دیگر تغییر می یابد.

ب) فوق العاده بدی آب و هوا و مناطق توسعه نیافته : به کارکنانی که در نقاط بد آب توسعه نیافته یا کمتر توسعه یافته خدمت می نمایند.

پ) فوق العاده خارج از کشور : به کارکنانی که به خارج از کشور به صورت مأمور سازمانی اعزام می گردند.

ت) فوق العاده نوبت کاری، شیفت و کشیک : به کارکنانی که به صورت نوبتی و یا شیفت کشیک اشتغال دارند.

ث) فوق العاده روزانه : به کارکنانی که به خارج از محل خدمت به طور موقت اعزام می شوند.

ج) هزینه سفر و نقل و مکان : به کارکنانی که بنا به انتقال محل جغرافیایی آنان از شهرستانی به شهرستان دیگر تغییر می یابد.

چ) فوق العاده بهره وری : سازمان می تواند حداکثر تا ۲۰٪ از محل صرفه جویی بودجه سالانه خود به برخی از کارکنان خود براساس ضوابط مصوب هیأت مدیره فوق العاده بهره وری پرداخت نماید.

ح) فوق العاده کارایی : سازمان می تواند حداکثر، ۲۵٪ از حقوق ثابت را به ۷۰٪ از کارکنان براساس عواملی نظیر رضایت ارباب رجوع، رشد و ارتقای اثر بخشی و سرعت در انجام کار و ارزشیابی عملکرد به عنوان فوق العاده کارایی که ضوابط آن توسط هیأت مدیره تعیین می شود، پرداخت نماید.

خ) هزینه ایاب و ذهاب : به کارکنانی که در داخل محدوده شهری بدون استفاده از وسیله نقلیه سازمان به مأموریت اعزام می گردند.

 د) کمک هزینه عائله مندی و اولاد : کارکنان مشمول فوق العاده عائله مندی و اولاد، مشابه با بخش عمومی پرداخت می گردد.

ذ) سازمان می تواند به منظور ایجاد انگیزه و افزایش کارایی و بهره مندی از فکر و اندیشه و خلاقیت کارکنان ذیربط سازوکار مناسب برای جلب مشارکت کارکنان و اثرگذاری آنان در نظام تصمیم گیری حسب ضوابطی که به تصویب هیأت مدیره می رسد پاداش پیش بینی و پرداخت نماید.

 ماده ۴۴- سازمان می تواند کارکنانی را که خدمات برجسته انجام دهند و یا لیاقت و شایستگی قابل توجهی در فعالیت های خود ابراز نمایند. معادل یک تا حداکثر دو ماه حقوق فوق العاده های مستمر در طول سال به عنوان پاداش پرداخت نماید.

تبصره - ضوابط اجرایی این ماده به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

ماده ۴۵- سازمان مکلف است با رعایت ضوابط قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368/1/20 مجلس شورای اسلامی و اصلاحات بعدی در رابطه با کارکنان ذیربط اقدام نماید.

ماده ۴۶- میزان عیدی پایان سال معادل بخش عمومی خواهد بود.

آیین نامه استخدامی سازمان بیمه های اجتماعی 

(قانون سازمان بیمه هاى اجتماعى به موجب قانون تأمین اجتماعى مصوب 1354 ملغى گردیده است. به موجب ماده 118 قانون تأمین اجتماعى آیین نامه هاى اجرایى قانون بیمه هاى اجتماعى که با قانون تأمین اجتماعى مغایرت نداشته باشد تا زمان تنظیم و تصویب آیین نامه هاى اجرایى این قانون قابل اجرا است؛ به آئین‌نامه استخدامی سازمان مصوب 28/12/1386.)

فصل اول- کلیات

ماده 1- کلیه مستخدمین سازمان بیمه های اجتماعی مشمول مقررات این آئین نامه خواهند بود.

تبصره:

اعضای شورایعالی و هیات نظارت و هیات مدیره و همچنین مدیر عامل سازمان هر گاه کارمند رسمی دستگاه دیگری باشند تابع مقررات استخدامی مربوط بخود خواهند بود.

هر گاه مستخدمین ثابت سازمان بیمه های اجتماعی بدین مقامات منصوب شوند مدت خدمت آنان در سمت های مذکور از هر لحاظ جزء سابقه خدمت ثابت آنان در سازمان بیمه های اجتماعی محسوب می شود.

ماده 2- مستخدمین سازمان بیمه های اجتماعی غیر از شاغلین مشاغل کارگری از دو نوع خارج نخواهند بود.

ثابت و موقت.

ماده 3- مستخدم ثابت سازمان کسی است که بموجب حکم برای تصدی یکی از پست های ثابت سازمان استخدام شده و در یکی از رتبه های دوازده گانه استخدامی مندرج در این آئین نامه قرار گیرد.

تبصره: واگذاری پست های سازمانی به اشخاص غیر از مستخدمین ثابت ممنوع است ولی در صورتیکه برای تصدی برخی از پست های تخصصی نتوان از مستخدمین ثابت استفاده نمود با تصویب هیات مدیره می توان مستخدم مورد احتیاج را برای تصدی پست مزبور بطور موقت و مدت معین که در هر حال از سه سال تجاوز نخواهد کرد استخدام نمود.

ماده 4- مستخدم موقت کسی است که بموجب قرارداد برای مدت معین و کار مشخص استخدام می شود.

تبصره: شرایط استخدامی این قبیل مستخدمین بموجب قراردادهای نمونه ای خواهد بود که به پیشنهاد مدیر عامل سازمان بیمه های اجتماعی به تصویب هیات مدیره خواهد رسید.

فصل دوم – ورود به خدمت سازمان و انتصابات

ماده 5- استخدام داوطلبان بخدمت ثابت سازمان بیمه های اجتماعی ازطریق امتحان و مسابقه به ترتیب مقرر از طرف هیات مدیره انجام می شود.

ماده 6- داوطلبان ورود بخدمت ثابت سازمان بیمه های اجتماعی باید واجد شرایط زیر باشند :

الف- داشتن 18سال تمام و نداشتن بیشتر از 40 سال تمام. ( ماده 41 قانون الحاق موادى به قانون تنظیم بخشى از مقررات مالى مصوب 27/11/1380، که در تاریخ15/8/84 به تصویب رسیده مقرر می‌دارد: «هر نوع به کارگیرى افراد بازنشسته در وزارتخانه‌ها، موسسات دولتی و کلیه دستگاههاى موضوع ماده (160) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادى اجتماعى فرهنگى ج.ا.ا. و نهادهاى عمومى غیردولتى و موسسات و شرکتهاى وابسته و تابع آنها و هر دستگاهى که به نحوى از انحاء از بودجه کل کشور استفاده می‌نماید جز با تصویب هیأت وزیران تحت هر عنوان ممنوع مى‌باشد. ایثارگران قبل از سى سال خدمت از حکم این ماده مستثنى هستند کلیه قوانین عام و خاص مغایر با این ماده ملغى الاثر است.»)

ب- تابعیت ایران.

ج- انجام خدمت زیرپرچم یا داشتن معافیت قانونى در صورت مشمول بودن.

د- نداشتن محکومیت جزایى مؤثر.

هـ- عدم محکومیت به فساد عقیده و نداشتن معروفیت به فساد اخلاق و تجاهر به فسق و معتاد نبودن به مواد مخدر.

و- داشتن تحصیلات لازم براى شغل مورد نظر.

ز- داشتن صحت مزاج و توانایى انجام کار مربوط.

ماده 7- کسانى که در مسابقه ورودى استخدام ثابت قبول مى‌شوند قبل از پذیرفته شدن به خدمت ثابت یک دوره آزمایشى را طى خواهند کرد.

ماده 8- مدت خدمت آزمایشى داوطلبان ورود به خدمت ثابت در هیچ مورد از ششماه کمتر و از دوسال بیشتر نخواهد بود.

ماده 9- افرادى که در ضمن دوره آزمایشى صالح براى ابقاى در خدمت مورد نظر تشخیص داده نشوند بدون هیچگونه تعهد با صدور حکم برکنار خواهند شد.

تبصره- به افرادى که طبق این ماده از خدمت برکنار مى‌شوند حقوق مرخصى استحقاقى پرداخت خواهد شد.

ماده 10- کسانى که طبق ماده 9 به خدمت ثابت پذیرفته نشوند تا یکسال از تاریخ برکنارى حق شرکت مجدد در مسابقه ورودى استخدام سازمان بیمه‌های‌اجتماعى را نخواهند داشت.

ماده 11- افرادى که در دوره آزمایشى لیاقت و کاردانى و علاقه به کار از خود نشان دهند در پایان دوره آزمایشى به موجب حکم در عداد مستخدمین ثابت منظور و از حقوق و مزایاى قانونى آن برخوردار خواهند شد.

تبصره- حقوق دوره آزمایشى برابر حقوق اولین درجه رتبه مربوط خواهد بود و در صورتى که مستخدم به استخدام ثابت پذیرفته شود مدت خدمت آزمایشى جزء سابقه خدمت ثابت وى محسوب مى‌گردد.

ماده 12- ارتقاى رتبه هاى مستخدمین ثابت با توجه به مفاد مواد 18 و 19 باید براساس لیاقت و شایستگى و کاردانى و استعداد و رشد فکرى و تجارب آنان در مشاغل قبلى صورت گیرد و سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلف است طبق مقرراتى که به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب شوراى عالى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى خواهد رسید شایستگى و استعداد مستخدمین را مورد بررسى قرار داده و نتیجه را در پرونده استخدامى هر یک از آنها منعکس سازد.

این سنجش به نحوى صورت خواهد گرفت که به موجب ارشاد و ملاک استحقاق مستخدم براى ارتقاى رتبه یا تغییر شغل و یا لزوم گذراندن دوره کارآموزى جدید باشد. 

فصل سوم- حقوق و مزایای مستخدمین ثابت

ماده 13- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلف است حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه کلیه مشاغل ثابت خود را براساس اهمیت وظایف و مسوولیتها و شرایط تصدى از لحاظ معلومات و تجربه و سایر شرایط کار طبقه‌بندى و به دوازده رتبه تخصیص داده و براى تأیید به سازمان امورادارى و استخدامى کشور پیشنهاد کند. سازمان اخیر مکلف است ظرف سه ماه نظر خود را در این خصوص به سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى اعلام نماید.

ماده 14- استخدام ثابت فقط براى تصدى مشاغل پیش‌بینى شده در یکى از رتبه‌هاى دوازدهگانه مذکور در ماده 13 به عمل خواهد آمد و در هر مورد با توجه به شغلى که استخدام براى آن صورت مى‌گیرد رتبه‌اى که مستخدم جدید در آن قرار خواهد گرفت تعیین خواهد شد.

ماده 15- حقوق ماهانه مستخدمین ثابت مشمول این آیین‌نامه برمبناى عدد صد (براى درجه یکم رتبه یک) تعیین و حداکثر از 8 برابر آن (در آخرین درجه رتبه دوازده) تجاوز نخواهد کرد.

تبصره- جدول حقوق موضوع این ماده به تصویب شوراى عالى سازمان بیمه های‌ اجتماعى خواهد رسید.

ماده 16- ضریب جدول حقوق ماده 15 در هر مورد به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب شوراى عالى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى خواهد رسید. لکن نمى تواند از میزان ضریبى که به ترتیب مندرج در ماده 33 قانون استخدام کشورى تعیین گردیده تجاوز نماید.

ماده 17- مستخدم ثابت به اعتبار شغلى که براى آن استخدام مى‌شود در درجه یک رتبه مربوط وارد به خدمت مى‌شود و مى تواند با رعایت شرایط مقرر در این آیین‌نامه تا آخرین درجه همان رتبه ترفیع یابد. ( نک: دادنامه شماره 43 مورخ14/6/71 مندرج در پاورقى ماده 53)

ماده 18- مستخدمین در صورت وجود شرایط زیر استحقاق ترفیع درجه در رتبه‌اى که خدمت مى‌کنند خواهند داشت:

الف- توقف حداقل دوسال در درجه مادون.

ب- رضایتبخش بودن خدمات مستخدم در دوسال گذشته.

ماده 19- در صورت وجود شرایط زیر مى‌توان مستخدم را از یک رتبه به رتبه بالاتر ارتقاء داد:

الف- در رتبه جدید پست سازمانى بلاتصدى وجود داشته باشد.

ب- شرایط احراز پست جدید را دارا باشد.

ج- مسابقه مقرر را با موفقیت بگذراند.

د- در خدمات گذشته خود ابراز لیاقت و کاردانى نموده باشد.

هـ- توقف حداقل دو سال در آخرین رتبه‌اى که خدمت مى‌کرده است.

تبصره- مستخدمینى که ارتقاء رتبه مى‌یابند همواره در درجه‌اى از رتبه جدید قرار خواهند گرفت که حقوق آن درجه با ارتقاى اضافى به حقوقى که مستخدم در درجه رتبه قبلى مى گرفته است نزدیکتر باشد.

ماده 20- در صورتى که نوع کار و وظایف و مسوولیتهاى بعضى از مشاغل سازمان بیمه‌های‌اجتماعى اقتضا نماید که مبالغى علاوه بر حقوق به مستخدمین ثابت آن پرداخت شود مبلغى به عنوان فوق‌العاده شغل به شاغلین آن مشاغل پرداخت خواهد شد.

مشاغل مستحق دریافت فوق‌العاده مزبور و میزان این فوق‌العاده و همچنین ازدیاد یا حذف این فوق‌العاده در مورد مشاغل مختلف طبق طرحى خواهد بود که با پیشنهاد هیأت مدیره و تأیید سازمان امورادارى و استخدامى کشور به تصویب شوراى عالى سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى برسد.

تبصره- مبلغ فوق‌العاده شغل در هر رتبه نمى تواند از میزان حقوق آخرین درجه همان رتبه تجاوز کند.

ماده 21- به مستخدمینى که وضع خدمت آنان ایجاب کند که علاوه بر ساعات ادارى مشغول کار باشند فوق‌العاده اضافه کار متناسب با ساعات کار اضافى پرداخت خواهد شد.

مأخذ محاسبه فوق‌العاده اضافه کار حاصل ضرب 160/1حقوق ثابت و فوق‌العاده شغل ماهانه در ساعات کار اضافى خواهد بود و به یک نفر در یکماه بیش از پنجاه ساعت فوق‌العاده اضافه کار پرداخت نخواهد شد.

ماده 22- به مستخدمینى که براى انجام وظیفه خاصى به مأموریت اعزام مى‌شوند و جهت انجام مأموریت به تشخیص سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى ناچار به توقف شبانه در محل مأموریت باشند فوق‌العاده روزانه پرداخت مى‌گردد.

ماده 23- پرداخت فوق‌العاده‌هاى روزانه، اشتغال خارج از مرکز خارج از کشور، کسر صندوق، تضمین و جبران هزینه‌هاى ایاب و ذهاب، سفر و نقل مکان به مستخدمین سازمان بیمه‌های‌اجتماعى تابع مقررات قانون استخدام کشورى مى‌باشد.

ماده 24- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى تواند به مستخدمینى که خدمت برجسته‌اى انجام دهند پاداش حسن خدمت پرداخت نماید.
جمع این نوع پاداش در هر سال نباید از مجموع حقوق و مزایاى یکماه مستخدم تجاوز نماید.

ماده 25- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى تواند در صورت وجود اعتبار در بودجه مصوب و در صورت رضایت از طرز خدمت مستخدمین خود علاوه بر پاداش مقرر در ماده 24 معادل یکماه حقوق و مزایا با تصویب شوراى عالى سازمان به آنها پرداخت نماید. در هر حال مجموع پاداش پرداختى به کارکنان به هیچ عنوان از دو ماه حقوق و مزایاى سالیانه مستخدمین تجاوز نخواهد نمود.

فصل چهارم- امور رفاه

ماده 26- مستخدمین ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى سالى 30 روز حق مرخصى با استفاده از حقوق و مزایاى ماهانه را طبق برنامه‌اى که از طرف سازمان تنظیم مى‌شود خواهند داشت.

تبصره 1- هرگاه اعطاى مرخصى به مستخدم از لحاظ سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مقدور نباشد مرخصى مستخدم براى استفاده در سال بعد ذخیره خواهد شد.

تبصره 2- حداکثر مدت مرخصى ذخیره 60 روز مى‌باشد.

تبصره 3- مرخصى ذخیره شده قبل از تصویب این آیین‌نامه مشمول محدودیت فوق نخواهد بود.

طرز استفاده از این قبیل مرخصى تابع برنامه‌اى مى‌باشد که از طرف سازمان بیمه‌های‌اجتماعى تنظیم مى‌شود.

تبصره 4- تعطیلات واقع در دوران مرخصى جزو ایام مرخصى محسوب مى‌گردد.

تبصره 5- کارکنان سازمانهاى منطقه‌اى بهدارى استانها که به علت شرایط خاص زمان جنگ از تاریخ 31/6/59 از مرخصى استحقاقى خود استفاده ننموده‌اند و یا تا پایان جنگ نتوانند استفاده نمایند، همچنین کارکنانى که به علت ضرورتهاى ادارى به تشخیص رئیس سازمان نتواند از مرخصى استحاقى استفاده نماید مدت مرخصى استحقاقى استفاده نشده آنان مازاد بر مدت مذکور در تبصره 2 ذخیره خواهد شد. (این تبصره، مصوب 16/2/71به ماده 26 ملحق شده است.)

ماده 27- مستخدم ثابت مى تواند با موافقت سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى در تمام مدت خدمت حداکثر تا دوسال از مرخصى بدون حقوق استفاده نماید. مدت خدمت مرخصى بدون حقوق به هیچ وجه جزء سابقه خدمت مستخدم محسوب نمى‌شود.

تبصره 1- در صورتى که مستخدمین ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى به یکى از مقامات دولتى مذکور در ماده 3 قانون استخدام کشورى منصوب و یا به نمایندگى مجلسین انتخاب یا منصوب شوند خدمت آنان در مدت تصدى مقامات مذکور یا نمایندگى مجلسین در حکم مرخصى بدون استفاده از حقوق خواهد بود.

در صورتى که این قبیل مستخدمین حق بیمه سهم خود و کارفرما را پرداخت نمایند این مدت جزء سابقه بیمه آنان منظور خواهد شد.

تبصره 2- حفظ پست سازمانى مستخدمینى که از مرخصى بدون حقوق استفاده مى‌کنند الزامى نیست و در صورتى که پس از پایان این مرخصى پستى مناسب براى آنان موجود نباشد به حال آماده به خدمت درمی‌آیند.

ماده 28- مستخدمین در صورت ابتلاى به بیمارى‌هایى که مانع اجراى وظایف آنان باشد از مرخصى استعلاجى با دریافت حقوق و مزایاى ماهانه استفاده خواهند نمود.

حداکثر مدت استفاده از مرخصى استعلاجى با حقوق و مزایاى ماهانه جز در مورد بیمارى‌هاى صعب‌العلاج چهارماه در سال خواهد بود.

تبصره- به زنانى که مستخدم سازمان بیمه‌های‌اجتماعى هستند در صورتى که باردار شوند با گواهى پزشک معتمد سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى 60 روز مرخصى به عنوان مرخصى زایمان اعطا مى‌شود.

این مرخصى جزو مرخصى استعلاجى مستخدم محسوب است و ابتداى آن حداکثر 30 روز قبل از زایمان و انتهاى آن در هر حال از 30 روز پس از آن تجاوز نخواهد کرد.

ماده 29- کیفیت و نحوه استفاده مستخدمین سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى از مقررات بیمه و بازنشستگى براساس قانون بیمه‌های ‌اجتماعى به موجب آیین‌نامه خاصى خواهد بود که بنا به پیشنهاد هیأت مدیره و به تصویب شوراى عالى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى برسد.

ماده 30- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى تواند براى مستخدمینى که شغل آنان ایجاب کند لباس کار متناسب با محیط کار و وظایف آنان تهیه نماید.

فصل پنجم- تکالیف عمومی مستخدمین

ماده 31- مستخدمین سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلفند طبق برنامه اوقات کار که به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید در محل خدمت خود حضور یافته و وظایف محوله را انجام دهند.

ماده 32- پرداخت حقوق و مزایا در مقابل انجام کار است. مقررات مربوط به حضور و غیاب مستخدمین سازمان به پیشنهاد مدیرعامل و تصویب هیأت مدیره تعیین خواهد شد.

ماده 33- مستخدم سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلف است در حدود قوانین و مقررات احکام و دستورات رؤساى مافوق خود را انجام دهد. اگر مستخدم حکم یا دستور مقام مافوق را برخلاف قوانین و مقررات تشخیص دهد مکلف است کتباً مغایرت دستور را با قوانین و مقررات به مقام مافوق اطلاع دهد و در صورتى که بعد از این اطلاع مقام مافوق کتباً اجراى دستور خود را تأکید کرد مستخدم مکلف به اجراى دستور صادره خواهد بود.

ماده 34- مستخدم سازمان بیمه‌های‌اجتماعى از هر نوع عملى که موجب ایجاد تفرقه در انجام وظایف و تعهدات سازمان بیمه‌های‌اجتماعى شود ممنوع است.

رسیدگى به تقصیر و تخلف ادارى و یا قصور مستخدمین در انجام وظایف و تعیین مجازات آنها به عهده دادگاه ادارى است. چگونگى تشکیل دادگاه ادارى و رسیدگى به موجب آیین‌نامه دادرسى ادارى موضوع تبصره 1 ماده 58 قانون استخدام کشورى خواهد بود. (نک قانون رسیدگى به تخلفات ادارى مصوب7/9/1372، و آیین نامه اجرایى آن موضوع تصویب نامه شماره26222/ت 304 مورخ 2/8/1373)

ماده 35- انواع مجازاتهاى ادارى به قرار زیر است:

الف- توبیخ کتبى با درج در پرونده خدمت.

ب- کسر حقوق و فوق‌العاده‌هاى ماهانه مستخدم تا یک سوم حداکثر تا سه ماه.

ج- کسر حقوق و فوق‌العاده‌هاى ماهانه مستخدم تا یک سوم از سه ماه تا ششماه.

د- انفصال موقت حداکثر تا مدت یک سال.

هـ- انفصال دایم از خدمت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى.

تبصره 1- رؤساى ادارات، شعب، بیمارستانها، واحدهاى مستقل و مقامات معادل یا بالاتر از آنان مى‌توانند به تشخیص خود و بدون مراجعه به دادگاه ادارى کتباً و با ذکر دلیل مجازات مندرج در بند الف این ماده را در مورد مستخدم متخلف تابع خود معمول دارند.

تبصره 2- مقامات مندرج در تبصره 1 بدون مراجعه به دادگاه ادارى و یا کتباً و با ذکر دلایل مجازات مندرج در بند ب این ماده را در مورد مستخدم متخلف تابع خود معمول دارند.

تبصره 3- مدیرعامل سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى‌تواند رأساً و بدون مراجعه به دادگاه ادارى هر یک از مجازاتهاى مندرج در بندهاى الف، ب و ج را کتباً با ذکر دلیل در مورد مستخدم متخلف سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى اعمال نماید همچنین مجازات مندرج در بند (د) را با تأیید هیأت مدیره تا مدت یک ماه در مورد مستخدم متخلف معمول دارد.

فصل ششم- حقوق استخدامی مستخدمین

ماده 36- مستخدمین ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى‌توانند در مورد تضییع حقوق استخدامى خود به هیأت رسیدگى شکایت کنند.

(دادنامه شماره 14 مورخ 17/2/1370 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری: به صراحت بند 3 ماده 11 قانون دیوان عدالت ادارى مصوب4/11/60رسیدگى به شکایات قضات و مشمولین قانون استخدام کشورى و سایر مستخدمین واحدها وموسسات مذکور در بند یک و مستخدمین مؤسساتى که شمول این قانون نسبت به آنها محتاج ذکر نام است اعم از لشکرى و کشورى از حیث تضییع حقوق استخدامى در صلاحیت اختصاصى دیوان عدالت ادارى قرار گرفته وبه موجب ماده 24 قانون مزبور کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون از تاریخ تشکیل دیوان منسوخ اعلام شده است درنتیجه جز مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما صلاحیت سایر مراجع اختصاصى ادارى در زمینه رسیدگى به شکایات استخدامى مستخدمین دولت و از جمله هیأت رسیدگى به تخلفات کارکنان سازمان تأمین‌اجتماعى موضوع ماده 36 آیی ننامه استخدامى سازمان تأمین‌اجتماعى مصوب 1348 منتفى گردیده است بنابراین دادنامه شماره 556 مورخ 5/9/1369شعبه نهم دیوان عدالت ادارى در پرونده کلاسه 68/106 که بر این مبنا صادر شده است موافق موازین قانونى تشخیص داده شده مى شود. این رأى به استناد قسمت اخیر ماده 20قانون دیوان عدالت ادارى در موارد مشابه براى شعب دیوان و سایر مراجع لازم‌الاتباع است.)

هیأت رسیدگى مرکب از سه نفر که از طرف سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى تعیین مى‌شوند.

تبصره- ترتیب تشکیل جلسات و نحوه رسیدگى و اخذ رأى در هیأت مذکور به موجب مقرراتى خواهد بود که به تصویب شوراى عالى می‌رسد.

ماده 37- رأى هیأت رسیدگى براى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى لازم‌الاجرا است و هرگاه مستخدم به رأى صادره معترض باشد مى تواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ رأى به دیوان عالى کشور شکایت کند.

ماده 38- مستخدم ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى تواند با دوماه اعلام قبلى از خدمت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى استعفا کند. استعفاى مستخدم رافع تعهدات او در برابر سازمان بیمه‌هاى اجتماعى نخواهد بود. استعفا از تاریخى تحقق مى یابد که سازمان بیمه‌های‌اجتماعى کتباً با آن موافقت کند. سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى باید ظرف دوماه از تاریخ وصول استعفا رد یا قبول استعفا را کتباً اعلام دارد اگر در پایان دوماه مذکور رد یا قبول استعفا اعلام نگردد این امر در حکم قبول استعفا تلقى خواهد شد.

ماده 39- استخدام مجدد مستخدم ثابت که طبق ماده 38 این آیین‌نامه استعفا کرده است در صورت احتیاج به وجود او مانعى ندارد. سن این قبیل مستخدمین به شرط بودن شرایط استخدام نباید از چهل سال به علاوه مدتى که به صورت مستخدم ثابت در سازمان بیمه‌های‌اجتماعى خدمت کرده است تجاوز نماید.

تبصره 1- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى تواند این قبیل افراد را از طى دوره خدمت آزمایشى موضوع ماده 8 معاف کند.

تبصره 2- چنانچه این افراد داوطلب خدمت در رتبه استخدامى سابق خود یا رتبه پایین‌تر باشند سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى تواند آنان را از گذرانیدن امتحان معاف سازد.

ماده 40- در صورتى که مستخدم ثابت مدت پانزده روز بدون عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود از تاریخ ترک خدمت مستعفى شناخته شده و استخدام مجدد او به هر عنوان در سازمان بیمه‌های‌اجتماعى ممنوع است تشخیص عذر موجه با مدیرعامل سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى خواهد بود.

فصل هفتم- مقررات مختلف

ماده 41- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى جز در موارد مصرح در این آیین‌نامه نمى تواند مستخدم را از پست سازمانى برکنار کند مگر اینکه براساس مقررات این آیین‌نامه بلافاصله او را به پست سازمانى دیگر منصوب نماید.

تبصره- در صورتى که سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مستخدم را به پستى که در رتبه پایین‌تر قرار دارد منصوب نماید در رتبه جدید حقوق دریافتى قبلى مستخدم به وى پرداخت مى‌شود و دریافت اضافه حقوق بعدى مستخدم در رتبه جدید تابع مفاد ماده 18 این آیین‌نامه خواهد بود.

ماده 42- در صورتى که به علت حذف پست سازمانى یا انحلال واحدى از تشکیلات سازمان بیمه‌های‌اجتماعى به وجود یک یا عده‌اى از مستخدمین ثابت احتیاج نباشد مستخدم یا مستخدمین مزبور به حال آماده به خدمت در می‌آیند.

ماده 43- مستخدمین آماده به خدمت در شش ماه اول کلیه حقوق درجه رتبه و پس از ششماه از نصف حقوق درجه رتبه خود استفاده خواهند نمود و مدت آماده به خدمت این مستخدمین در هر حال جزء سابقه خدمت آنان محسوب مى‌شود.

در مورد مستخدمینى که بیش از یکسال آماده به خدمت باشند سازمان بیمه‌های‌اجتماعى بنا به تمایل و انتخاب مستخدم به یکى از دو ترتیب زیر عمل خواهد نمود.

الف- پرداخت وجهى بابت بازخرید سوابق خدمت که عبارت خواهد بود از یکماه حقوق درجه رتبه مستخدم درازاى هرسال خدمت اضافه حقوق ایام مرخصى استحقاقى استفاده نشده مستخدم طبق ماده 26 این آیین‌نامه.

ب- موافقت با ادامه اختیارى بیمه طبق ماده 6 قانون بیمه‌های‌اجتماعى و آیین‌نامه مربوط. (به موجب قانون تأمین اجتماعى مصوب 54 قانون بیمه هاى اجتماعى منسوخ شده است. درخصوص بیمه اختیارى در حال حاضر براساس ماده 8 قانون تأمین اجتماعى و آیین نامه مربوط مصوب 1/8/1350عمل مى‌شود.)

ماده 44- استخدام مجدد افرادى که خدمتشان بازخرید شده است طبق تبصره 3 ماده 120 قانون استخدام کشورى خواهد بود.

ماده 45- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلف است مادام که مستخدم آماده به خدمت در اختیار دارد براى پستهایى که جدیداً ایجاد مى‌شود و یا بدون متصدى است از مستخدمین مزبور، به شرط واجد شرایط بودن استفاده نماید و در صورتى که بین آنها اشخاصى واجد شرایط یافت نشود نسبت به استخدام جدید یا تغییر رتبه مستخدمین دیگر اقدام نماید.

ماده 46- مأموریت مستخدمین سازمان بیمه‌های‌اجتماعى و اعزام آنان براى طى دوره هاى آموزشى یا کارآموزى در داخل یا خارج کشور به موجب آیین‌نامه‌اى خواهد بود که به پیشنهاد سازمان به تصویب شوراى عالى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى برسد.

ماده 47- مستخدمى که به خدمت زیرپرچم احضار شود مکلف است حداکثر ظرف دو ماه پس از خاتمه خدمت زیرپرچم خود را به سازمان بیمه‌های‌اجتماعى معرفى و آمادگى خود را براى خدمت کتباً اعلام دارد و سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلف است مستخدم مذکور را به خدمت بگمارد و در صورتى که پست سازمانى مناسب براى ارجاع به مستخدم مذکور موجود نباشد به حال آماده به خدمت در خواهد آمد.

ماده 48- مستخدم ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى که به حال تعلیق درآمده است پس از برائت قطعى از اتهام یا اتهامات منتسبه به خدمت گمارده خواهد شد و مدت تعلیق جزء سابقه خدمت او محسوب و حقوق مدت تعلیق وى پرداخت خواهد گردید ولى چنانچه براى مستخدم ثابت که از حال تعلیق خارج مى‌شود پست ثابت سازمانى موجود نباشد به حال آماده به خدمت در خواهد آمد.

ماده 49- مستخدم ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى که به طور موقت محکوم به انفصال از خدمت مى‌گردد بعد از اتمام مدت انفصال به خدمت گمارده مى‌شود ولى چنانچه پستى براى وى موجود نباشد به حال آماده به خدمت در می‌آید.

مدت انفصال موقت در هیچ حال جزء سابقه خدمت محسوب نخواهد شد.

ماده 50- مستخدمین ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى نمى‌توانند در ساعات خدمت خود در سازمان هیچگونه شغل در مؤسسات دیگر داشته باشند.

قبول خدمت در غیر ساعات ادارى نیز موکول به اطلاع و موافقت قبلى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى‌باشد و در صورت تخلف سازمان مذکور مى تواند به خدمت مستخدم متخلف خاتمه داده و او را تحت تعقیب قانونى قرار دهد.

فصل هشتم- تطبیق وضع مستخدمین با مواد این آیین نامه

ماده 51- سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مکلف است پس از اجراى ماده 13 ظرف شش‌ماه وضع استخدامى مستخدمین خود را که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در خدمت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى هستند با مقررات آن تطبیق دهد.

ماده 52- مستخدمین سازمان بیمه‌های‌اجتماعى که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه به موجب حکم رسمى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى در عداد کارکنان ثابت هستند مستخدم ثابت شناخته مى‌شوند.

ماده 53- مستخدمین پیمانى و روزمزد حکمى که تمام اوقات رسمى کار در استخدام سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مى‌باشند به استثناى کارگران که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در استخدام سازمان بیمه‌های‌اجتماعى هستند با رعایت شرایط زیر به مستخدم ثابت تبدیل وضع پیدا مى‌کنند:

(دادنامه شماره 43 مورخ 16/4/71 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری: «نظر به ماده 17 آیین استخدامى سازمان تأمین اجتماعى مصوب13/2/48مبنى بر استخدام رسمى افراد در پستهاى ثابت سازمانى در درجه یک رتبه مربوط و عنایت به ماده 53 آییننامه مزبور درخصوص عدم جواز تطبیق وضع مشمولین قانون کار با آیین نامه فوق‌الذکر و اینکه منحصراً سوابق خدمت مستخدمین ثابت و روزمزد حکمى به شرح تبصره ماده 53 قابل احتساب بوده واحتساب سوابق خدمت کارگران مشمول قانون کار از حیث ارتقاى درجه تجویز نگردیده است دادنامه شماره458 -21/7/1370 شعبه نهم دیوان عدالت ادارى مشعر بر عدم جواز احتساب سوابق خدمت کارگرى موردبحث موافق اصول و موازین قانونى تشخیص داده مى شود. این رأى به استناد قسمت اخیر ماده 20 قانون دیوان عدالت ادارى براى شعب دیوان و سایر مراجع مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.»)

1- واجد شرایط مذکور در ماده 6 باشند و سن آنها در موقع شروع به خدمت یا روزمزدى بیش از 40 سال نبوده باشد.

2- در تشکیلات مصوب سازمان بیمه‌های‌اجتماعى پست سازمانى متناسب با وضع تحصیلى و تجربى آنان موجود باشد.

3- در صورتى که سازمان بیمه‌های‌اجتماعى مقتضى بداند در آزمایش مربوط شرکت نموده و کسب موفقیت نمایند.

4- در هیچ یک از وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتى شغل موظف نداشته واز هیچگونه مقررى وظیفه بازنشستگى نیز استفاده ننمایند.

تبصره- سوابق خدمت بلاانفصال مستخدمین موضوع این ماده در سازمان بیمه‌های‌اجتماعى جزء سوابق خدمت ثابت آنها محسوب خواهد شد مشروط بر اینکه در تمام اوقات رسمى کار در یکى از واحدهاى سازمان بیمه‌های‌اجتماعى انجام وظیفه نموده و در هیچ یک از وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتى شغل موظف نداشته باشد.
سوابق خدمت مستخدمینى که به طور نیمه وقت منحصراً در خدمت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى بوده‌اند با تصویب هیأت مدیره جزء سابقه خدمت ثابت آنان منظور و هر دو سال آن برابر با یکسال خدمت محسوب خواهد شد.

ماده 54- مستخدمین دولت که با رعایت مقررات مواد 143 و 144 قانون استخدام کشورى به خدمت در سازمان بیمه‌های‌اجتماعى اشتغال دارند مى‌توانند با موافقت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى از خدمت دولت مستعفى گردیده و به عنوان مستخدم ثابت به خدمت خود در سازمان بیمه‌های‌اجتماعى ادامه دهند و سوابق خدمت خود در صورتى که کسور بازنشستگى مسترد شده طبق ماده 66 قانون استخدام کشورى را کلاً و یکجا و بلافاصله به سازمان بیمه‌های‌اجتماعى بپردازند جزء سابقه خدمت ثابت در سازمان بیمه‌های‌اجتماعى محسوب مى‌گردد.

ماده 55- متسخدمین ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در خدمت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى هستند و همچنین به مستخدمینى که براساس مقررات ماده 53 ( به موجب اصلاحیه رئیس مجلس شوراى ملى (52) به (53) تغییر یافته است.) این آیین‌نامه به مستخدم ثابت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى
تبدیل وضع مى‌یابند پس از اجراى ماده 13 با توجه به مدارک تحصیلى و تخصصهاى حرفه‌اى لازم براى رتبه شغلى از نظر انطباق با جدول حقوق مندرج در این آیین‌نامه در یکى از رتبه هاى هفتگانه زیر قرار مى‌گیرند و درجه آنان در رتبه مربوط با احتساب کلیه سنوات خدمت آنها که به عنوان خدمت سازمان بیمه‌های‌اجتماعى شناخته شده به ازاى هر دوسال یک درجه تعیین مى‌شود:

رتبه یک- مستخدمین جزء با هر قدر تحصیل.

رتبه دو- مستخدمینى که داراى تحصیلاتى در حدود دوره اول متوسطه بوده و یا تخصص حرفه‌اى مورد قبول سازمان داشته باشند.

رتبه سه- مستخدمینى که داراى تحصیلات دوره اول متوسطه یا تخصص حرفه‌اى مورد قبول سازمان باشند.

رتبه چهار- مستخدمینى که داراى دیپلم کامل متوسطه یا مدارک تحصیلى دیگر که از نظر استخدام معادل آن شناخته شده است.

رتبه پنج- مستخدمینى که داراى گواهینامه دوره کامل متوسطه بوده و یک دوره تخصصى گذرانده باشند که از طرف مراجع صالح فوق دیپلم یا عالى شناخته شده باشند.

رتبه شش- مستخدمینى که داراى دانشنامه لیسانس هستند یا ارزش تحصیلى آنها لیسانس شناخته شده باشد.

رتبه هفت- مستخدمینى که داراى دانشنامه فوق لیسانس یا دکترى باشند.

ماده 56- مستخدمین مذکور در ماده 55 با توجه به شغل مورد تصدى در رتبه مربوط به آن شغل و در درجه‌اى از این رتبه شغلى قرار مى‌گیرند که حقوق آن به حقوق درجه و رتبه تحصیلى و حرفه‌اى با تقریب اضافى نزدیکتر باشد.

تبصره- در صورتى که مستخدمین مذکور شرایط احراز شغل آن رتبه را نداشته باشند با تصویب مدیرعامل مى‌توانند به عنوان کفیل در آن شغل یا مشاغل رتبه هاى فاصل ابقا شوند لکن مادام که واجد شرایط احراز شغل مورد تصدى نگردیده‌اند حقوق درجه‌هاى رتبه شغلى استحقاقى خود را دریافت نموده و به تناسب کمبود شرایط احراز شغل حداکثر تا 80% فوق‌العاده شغل مربوط را دریافت خواهند داشت ولى در هر حال ارجاع پستهایى که از دو رتبه شغلى استحقاقى آنها بالاتر باشد ممنوع است.

ماده 57- در صورتى که مبلغ حقوق هر یک از مستخدمین پس از تطبیق وضع استخدامى او با مقررات این آیین‌نامه از مجموع مبلغ حقوق و مدد معاش فرزند که طبق مقررات آیین‌نامه‌هاى قبلى استحقاق دریافت آن را داشته کمتر شود تفاوت این دو مبلغ را به عنوان تفاوت حقوق دریافت خواهد کرد تا آن که متدرجاً حقوق درجه و رتبه وى این تفاوت را کاهش داده و جبران نماید.

تبصره- تفاوت تطبیق مذکور در هر مورد از فوق‌العاده شغل مستخدمین کسر مى‌گردد مگر آن که از مبلغ فوق‌العاده شغل بیشتر باشد که دراینصورت مبلغ اضافى به مستخدم پرداخت خواهد شد.

ماده 58- از تاریخ تصویب طرح طبقه‌بندى و جدول حقوق این آیین‌نامه کلیه مقررات استخدامى سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى ملغى مى‌گردد و پرداخت حقوق و هرگونه مزایا و هزینه‌هاى مربوط به مستخدمین باید براساس مقررات این آیین‌نامه صورت گیرد.

تبصره- سازمان بیمه‌های‌ اجتماعى مکلف است حداکثر ظرف ششماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه طرحهاى اجرایى مندرج در این ماده را تهیه و تسلیم مقامات تصویب کننده نماید.

تا زمانى که هر یک از طرحهاى اجرایى مندرج در این آیین‌نامه به تصویب نرسیده است مقررات استخدامى سازمان بیمه‌های ‌اجتماعى در آن مورد کماکان معتبر و قابل اجرا خواهد بود.

آیین‌نامه فوق مشتمل بر 58 ماده و 26 تبصره که در اجراى بند ح ماده 2 لایحه قانونى استخدام کشورى مصوب 31/3/45 در جلسه 13/2/48 به تصویب کمیسیون استخدام مجلس سنا رسیده بود در تاریخ روز شنبه سیزدهم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و چهل ‌و هشت به تصویب کمیسیون امور استخدام و سازمانهاى ادارى مجلس شوراى ملى رسیده و صحیح است.