رسیدن به مسیر توسعه یافتگی با حمایت از کارگران ممکن است

رئیس اتحادیه زنان کارگر سراسر کشور گفت:در سالی که به نام اقتصاد مقاومتی،اقدام و عمل نام گذاری شده است باید تلاش کنیم با اقدام و عمل اسلامی و علمی و حمایت از کارگر به عدالتی علی گونه برسیم.

جهت ورود به صفحه اصلی اخبار مرتبط با کارگران و کارفرمایان اینجا کلیک کنید

سهیلا جلودارزاده به عنوان یکی از سخنرانان مراسم تجلیل از کارگران نمونه که در پالایشگاه نفت شهر ری به مناسبت هفته کارگر برگزار شد،ضمن تبریک هفته کار و کارگر به جامعه کار و تولید گفت:این کارگران هستند که با کار و تلاش نسبت به آبادانی سرزمین خود اهتمام می ورزند.

جلودارزاده افزود:اگر جایگاه کارگران در همه جوامع مناسب دیده نشود بحران ایجاد می شود و تعادل کره خاکی به هم می خورد.

وی گفت:روز یازدهم اردیبهشت به نام روز کارگر نام گرفته روزی است که خون عده زیادی از کارگران بر زمین ریخته شد به این دلیل که آنها به دنبال حق و حقوق قانونی خود بودندامروز وظیفه ما این است  که در سالی که به نام اقتصاد مقاومتی،اقدام و عمل نام گذاری شده است تلاش کنیم تا با اقدام و عمل اسلامی و علمی  و حمایت از کارگر به عدالتی علی گونه برسیم.

رئیس اتحادیه زنان کارگر سراسر کشور ادامه داد:دنیا جنگ طبقه کارگر و طبقه مرفه را بارها در تاریخ به خود دیده است اما،امروز همه به این نتیجه رسیده اند که اگر جامعه ای قصد دارد به سمت توسعه حرکت کند در عین اینکه عوامل مادی قضیه اعم از سرمایه ،ابزار کار و دانش فنی باید تدارک دیده شود ،زیرا نیروی کار آموزش دیده یکی از ارکان توسعه است که اگر وجود نداشته باشد یا به آن به آن کم توجهی شود هرگز به مسیر توسعه یافتگی نخواهیم رسید.

جلودارزاده افزود:در جمهوری اسلامی ایران و بعد از پیروزی  کارگران چرخ اقتصاد را با همت و تلاش خود به گردش درآوردند و جوانان کشور را با انقلاب از شکنجه شدن، زندان و تبعید نجات دادند و کشور را از مسیر نامعلومی که به آن سو می رفت با رهبری امام راحل آزاد و رها ساختند.

وی با تاکید براینکه اکنون نیز نمی توانیم بگوییم در بحث اقتصاد در شرایط مناسبی هستیم،گفت:با تمام تلاش هایی که در این سالها صورت گرفته باز هم به سمت توسعه یافتگی پیش نرفته ایم ،اما شرایط کنونی با شرایط پیش از انقلاب متفاوت است زیرا در آن زمان برنامه کشور از طرف آمریکا صادر می شد و کشور بر اساس آن اداره می شد.

جلودارزاده تصریح کرد:درست است که حدود 40 سال برای رسیدن به استقلال و توسعه یافتگی تلاش کردیم و فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشتیم به محض اینکه کار را در کشور شروع کردیم جنگ تحمیلی شروع شد که با هدف فروش اسلحه و مصرف کردن منابع نفتی دو کشور صورت گرفت.

وی ادامه داد:امروز بعد از سی و چند سال که از پیروزی انقلاب می گذرد و حدود بیست و اندی سال که از پایان جنگ می گذرد برای اینکه بنای استقلال در کشور گذاشته شود هزینه هایی باید کرد، این هزینه فقط به مسائل مادی ختم نمی شود ،زیرا ما در جنگ بیش از 220 هزار شهید دادیم و منابع و سرمایه های زیرزمینی بسیاری را نیز از دست دادیم .

نماینده منتخب مردم شهر تهران،ری و شمیرانات در مجلس دهم افزود:کشور ایران دارای جوان های نخبه ای است که بسیاری از آنها در پست های عالی رتبه مراکز مهم دیگر کشورها هستند که باعث افتخار ایران و ایرانی هستند.

جلودارزاده با تاکید بر عقب ماندگی ده ساله کشور در سالهای قبل گفت:باید این عقب ماندگی تا سال 1404جبران شود و   ایران به قدرت منطقه تبدیل شود و آنرا حفظ کند تا در جامعه تعادل و توازن ایجاد شود .

وی ادامه داد:دنیا به این نتیجه رسیده که کارگر،کارفرما و دولت باید به عنوان یک مثلث پایدار در مذاکره و همکاری با یکدیگر باشند تا بتوانند کشور را به سمت توسعه پیش ببرند،در ایران نیز باید این امر در اقدام و عمل اجرایی شود.

رئیس اتحادیه زنان کارگر سراسر کشور افزود:جامعه کارگری حدود 40 سال است که هم دل و هم گام در کنار دولت و کارفرمایان ایستاده است به حدی که در ابتدای انقلاب که بسیاری از کارخانجات به علت کاهش نقدینگی تعطیل شده بودند ،کارگران با فروش دارایی های کوچک خود به افزایش نقدینگی کارخانه کمک کردند و باعث بازگشایی کارخانه ای که در آن مشغول به کار بودند ،شدند.

جلودارزاده اضافه کرد:کارگران ما امروز در شرایطی به سر می برند که به حقوقشان توجهی نمی شود و سال به سال به مطالباتشان نیز افزوده می شود این در حالی است که کشور در امنیت و موقعیت مناسبی است اما همچنان میزان مزد کارگران به حدی است که فقط کفاف هزینه های 14 روز از زندگی آنها را می دهد که این امر نهایت بی انصافی است که در رفع آن باید کوشید.

وی تصریح کرد:از ابتدای انقلاب هر زمان که جامعه کارگری حقوق خود را طلب کرد به آنها گفته شد، جنگ تحمیلی شروع شده،در سالهای سازندگی هستیم و پس از آن در زمان دولتهایی قرار گرفتیم که بجای احقاق حقوق مردم خصوصا قشر تلاشگر و زحمتکش کارگر ،اموال و دارایی های ملت به تاراج رفت و چیزی برای پرداخت مطالبات کارگران باقی نماند.