مدیر روابط عمومی (به انگلیسی: Public Relations Manager) در تقسیم بندی نقش‌های سازمانی، در زمره مشاغل مدیریتی با ماهیت ارتباطی و رهبری قرار می‌گیرد. این شغل به لحاظ کارکرد سازمانی، مسئول تنظیم و هدایت روابط سازمان با ذی نفعان درونی و بیرونی است. مدیر روابط عمومی نماینده گفتاری و نوشتاری سازمان محسوب می‌شود و نقش او فراتر از اطلاع رسانی، شامل مدیریت ادراک عمومی از سازمان، سیاست گذاری ارتباطی، کنترل پیام‌های رسمی و پیش بینی واکنش‌های اجتماعی نسبت به تصمیمات سازمان است. گفتنی است حداقل سطح تحصیلات مورد انتظار برای احراز این شغل، کارشناسی می‌باشد. تحلیل الگوهای استخدامی این شغل در بازار کار ایران نشان می‌دهد که کارفرمایان در فرآیند استخدام «مدیر روابط عمومی» معمولاً از میان فارغ‌التحصیلان رشته‌های علوم انسانی، مدیریت یا ارتباطات سازمانی اقدام به جذب نیرو می‌کنند؛ در میان این گروه، رشته‌هایی نظیر «روابط عمومی»، «ارتباطات»، «مدیریت رسانه»، «روزنامه نگاری»، «مدیریت بازرگانی»، «علوم اجتماعی» و در برخی موارد «کتابداری» بعنوان رشته‌های تحصیلی پرتکرارتر از سایر رشته‌ها دیده می‌شوند. گرچه عنوان مدرک تحصیلی به تنهایی تعیین کننده شایستگی حرفه‌ای نیست، اما هم راستایی رشته تحصیلی با ماهیت شغل، یکی از شاخص‌های اولیه در غربال گری متقاضیان از سوی کارفرمایان محسوب می‌شود. از نظر تجربی، داشتن سابقه کاری مرتبط یکی از مؤلفه‌های اصلی در احراز صلاحیت حرفه‌ای این جایگاه به‌شمار می‌رود. داده‌های استخراج شده از آگهی‌های استخدامی نشان می‌دهد که حدود ۷۰٪ از کارفرمایان برای این سمت، حداقل یک الی هشت سال سابقه کاری مرتبط در حوزه‌های رسانه، روابط عمومی، مدیریت ارتباطات یا فعالیت سازمانی مشابه را در فرآیند استخدام الزامی می‌دانند. از آنجایی که شغل «مدیر روابط عمومی» در ساختار سازمانی، نقش میان حوزه‌ای دارد؛ نیازمند ترکیبی از مهارت‌های ارتباطی، سازمانی، مدیریتی و تحلیلی است و در این شغل تسلط بر مجموع متنوع از توانمندی‌ها ضرورت دارد. نخستین و مهم‌ترین مهارت مورد انتظار، توانایی در مدیریت ارتباطات رسمی و غیر رسمی سازمان است. مدیر روابط عمومی باید بتواند در چارچوب استانداردهای حرفه‌ای، پیام‌های سازمان را به گونه‌ای تنظیم و منتقل کند که از نظر محتوایی دقیق، از نظر زبانی هماهنگ با هویت برند و از نظر زمانی متناسب با موقعیت باشد. این مهارت، مستلزم تسلط بر نگارش حرفه‌ای، سخن وری رسمی، تدوین پیام‌های رسانه‌ای و آشنایی با ادبیات سازمانی است. در فضای امروز کسب و کارها، تسلط نسبی بر ابزارهای دیجیتال و فناوری‌های ارتباطی نوین از الزامات اصلیِ این شغل است. اگرچه در بسیاری از موارد مدیر روابط عمومی وظیفه اجرای مستقیم عملیات رسانه‌ای دیجیتال را برعهده ندارد، اما انتظار می‌رود درک جامعی از نحوه کارکرد رسانه‌های اجتماعی، الگوریتم‌های تعامل کاربران، اصول طراحی پیام‌های دیجیتال و شاخص‌های اثر بخشی کمپین‌های محتوایی داشته باشد. آشنایی با تولید محتوای چندرسانه‌ای، .هماهنگی تیم‌های گرافیک، ویدیو، تدوین و انتشار، از جمله مهارت‌هایی است مکررا در آگهی‌های استخدامی درج می‌شود. از دیگر الزامات پرتکرار می‌توان به تسلط نسبی تا پیشرفته به زبان انگلیسی اشاره کرد که معمولاً در سازمان‌هایی با ارتباطات خارجی، حضور در نمایشگاه‌های بین المللی یا تعامل با نهادهای خارجی، این مهارت به عنوان یکی از شروط مهم استخدامی قید می‌شود. همچنین در بسیاری از آگهی‌ها، آشنایی مقدماتی با نرم‌افزارهای عمومی اداری (نظیر Word، Excel، Outlook) و در برخی موارد خاص، آشنایی با ابزارهای مدیریت ارتباطات، CRM یا سیستم‌های مدیریت محتوا نیز از سایر شرایط مدنظر کارفرمایان در فرآیند استخدام می‌باشد که لازم به توضیح است این مهارت‌ها معمولاً در اولویت دوم ارزیابی قرار دارند و تمرکز اصلی بر توانمندی‌های مدیریتی و ارتباطی متقاضیان می‌باشد.