شغل میزبان (به انگلیسی: Host) در ظاهر ساده، اما در عمل مسئول شکل‌گیری نخستین برداشت مخاطب از سازمان بوده و دارای بار روانی و ارتباطی بالایی است؛ درواقع میزبان‌ها نخستین نقطه تماس حضوری مشتری با مجموعه محسوب می‌شوند و کیفیت تعامل آن‌ها با مراجعین، مستقیماً بر تصویر برند، رضایت مشتری و وفاداری او اثرگذار است. از منظر ساختار سازمانی، این شغل عموماً در رده مشاغل عملیاتی سطح پایه طبقه‌بندی می‌شود. شغل میزبان در بازار کار ایران بسته به نوع صنعت، محیط کاری و مدل کسب‌وکار، در قالب‌های متنوعی ارائه می‌شود که رایج‌ترین حوزه اشتغال میزبان، صنعت هتلداری است. رستوران‌ها و کافه‌ها نیز دومین بستر پرتقاضا برای استخدام میزبان هستند، پس از آن مراکز درمانی و کلینیک‌های خصوصی، سالن‌ها و مراکز تشریفات، تالارهای برگزاری مراسم و همایش، سالن‌های کنفرانس، شرکت‌ها و دفاتر، سالن‌های تئاتر، سینما و کنسرت، باشگاه‌ها و مراکز ورزشی و.. نیز از دیگر مراکز می‌باشند. باتوجه به بررسی مجموع آگهی‌های استخدام میزبان در سایت ایران استخدام، گفتنی است در بسیاری از آگهی‌ها، تحصیلات دانشگاهی الزام قطعی برای این موقعیت محسوب نمی‌شود،با این حال داشتن حداقل مدرک دیپلم یا پیش‌دانشگاهی معمولاً پیش‌نیاز استخدام است. در مجموعه‌های بزرگ‌تر، به‌ویژه هتل‌های ۴ یا ۵ ستاره، مراکز درمانی معتبر یا برندهای بین‌المللی، دارا بودن مدرک کاردانی یا کارشناسی در رشته‌های مرتبط با مهمان‌داری، مدیریت، زبان یا علوم اجتماعی مزیت رقابتی به‌شمار می‌آید. بررسی‌ها حاکی از آن است که این شغل نیازمند مجموعه‌ای از مهارت‌های رفتاری، ویژگی‌های شخصیتی، ارتباطی و عملی است. در رأس این شایستگی‌ها، توانایی برقراری ارتباط مؤثر قرار دارد. میزبان باید بتواند با هر نوع شخصیت و در هر شرایطی، ارتباطی محترمانه، صمیمی و متعادل برقرار کند. رفتار مشتری‌محور، توانایی درک نیازهای مهمان و پاسخ‌گویی مؤثر و سریع به درخواست‌ها، ازجمله ویژگی‌های اساسی موردانتظار کارفرمایان از میزبان می‌باشد. ویژگی‌های ظاهری نیز در این شغل، برخلاف برخی دیگر از موقعیت‌های سازمانی، جایگاه تأثیرگذاری دارد. در اغلب آگهی‌های استخدامی، عبارت‌هایی مانند «آراستگی ظاهری»، «ظاهر مرتب و حرفه‌ای» و.. دیده می‌شود. باتوجه به بررسی‌های بعمل آمده گفتنی است توان فیزیکی نیز از الزامات پنهان شغل میزبان محسوب می‌شود، متقاضیان باید توان ایستادن‌های طولانی‌مدت، تمرکز مستمر و حضور فعال در طول شیفت را داشته باشند. در برخی محیط‌ها، مانند نمایشگاه‌ها یا ترمینال‌ها، مقاومت بدنی، سرعت عمل، و حتی توانایی جابه‌جایی در فضاهای گسترده، اهمیت بالایی دارد. در مورد سابقه کار، الگوی تکراری بازار نشان می‌دهد که تجربه مرتبط پیشین مزیت محسوب می‌شود، اما شرط الزامی نیست. در بازار کار شغل میزبان، گرایش نسبی به استخدام نیروی خانم به‌ویژه در فضاهای عمومی مانند رستوران‌ها، کلینیک‌های زیبایی و مراکز فرهنگی مشهود است. این ترجیح عمدتاً بر پایه ترکیبی از انتظارات ظاهری، لحن مؤدبانه و صبوری رفتاری شکل می‌گیرد؛ در مقابل در موقعیت‌هایی مانند هتل‌ها، همایش‌ها و دفاتر رسمی نیز استخدام از میان گروه آقایان انجام می‌شود، به‌ویژه برای پوشش شیفت‌های شب، هماهنگی تشریفاتی یا مدیریت موقعیت‌های مختلط.