شغل ورق کار (به انگلیسی: Sheet metal worker) یکی از مشاغل کلیدی در حوزه صنایع فلزی و ساخت‌وساز صنعتی محسوب می‌شود که در فرآیند تولید قطعات فلزی، تجهیزات صنعتی، بدنه ماشین‌آلات، تابلوهای برق، کانال‌های تهویه، کابینت‌های فلزی و سایر سازه‌های مشابه نقش محوری ایفا می‌کند. این شغل شامل مجموعه‌ای از فعالیت‌های فنی مانند برش، فرم‌دهی، خم‌کاری، پانچ، مونتاژ و در مواردی جوشکاری ورق‌های فلزی با ضخامت‌های مختلف است. ورقکار با استفاده از دستگاه‌هایی مانند خم‌برک (دستی و CNC)، گیوتین، پرس پانچ، رول فرم و ابزارهای اندازه‌گیری دقیق، قطعات مورد نظر را طبق نقشه‌های فنی شکل می‌دهد. بررسی کارشناسان ایران استخدام نشان می‌دهد که بخش عمده تقاضا برای ورق‌کاران از سوی کارخانه‌های تولیدی، شرکت‌های ماشین‌سازی، سازندگان تابلو برق، کارگاه‌های تولید سازه فلزی، صنایع بسته‌بندی و.. شکل گرفته است. بررسی محتوای آگهی‌های استخدامی نشان می‌دهد که برای اشتغال به شغل ورقکار، برخلاف برخی مشاغل رسمی، مدرک تحصیلی دانشگاهی الزام قطعی محسوب نمی‌شود. در اغلب موارد، داشتن دیپلم فنی یا مدرک کاردانش و فنی‌حرفه‌ای در رشته‌هایی مانند صنایع فلزی، ماشین‌ابزار، مکانیک یا ساخت و تولید امتیاز مثبت به شمار می‌آید، اما فقدان مدرک رسمی نیز در صورت داشتن مهارت عملی کافی مانع استخدام نخواهد بود. در آگهی‌های بررسی‌شده، ملاک اصلی کارفرمایان تجربه کارگاهی و تسلط عملی به دستگاه‌ها است. مهارت در کار با خم‌برک CNC، دستگاه پانچ، گیوتین، ابزار برش دستی و اتومات، دستگاه جوش برق و CO2 و نیز آشنایی با انواع ورق‌ها (روغنی، گالوانیزه، استیل، آلومینیوم) جزء الزامات مهم اعلام شده است. در رده‌های سرپرستی، گاهی تسلط بر نرم‌افزارهای صنعتی مانند Sheet Master، AutoCAD، SolidWorks و Catia نیز مورد انتظار بوده است. همچنین برخی کارفرمایان نیز به توانایی خواندن نقشه‌های فنی، مهارت در اندازه‌گیری دقیق با ابزارهایی مانند کولیس و زاویه‌سنج، و تجربه در مونتاژ قطعات فلزی تأکید داشته‌اند. بررسی آگهی‌های استخدامی منتشرشده در حوزه شغلی ورق‌کاری حاکی از آن است که بخش قابل‌توجهی از کارفرمایان، الگوی نسبتاً ثابتی از شرایط و الزامات استخدامی را دنبال می‌کنند. مهم‌ترین معیار مشترک در این آگهی‌ها، داشتن سابقه کاری معتبر و مرتبط است؛ به‌گونه‌ای که اغلب کارفرمایان، حداقل یک تا سه سال تجربه عملی در محیط‌های صنعتی را به‌عنوان پیش‌شرط ورود به فرآیند جذب یا مزیت رقابتی تلقی می‌کنند. در بخش شرایط عمومی، بازه سنی مطلوب برای استخدام اغلب بین 20 تا 45 سال اعلام شده است، هرچند در برخی موارد محدودتر، ترجیح به متقاضیان جوان‌تر در محدوده ۲۵ تا ۳۵ سال نیز دیده می‌شود. همچنین در مشاغلی که در محیط‌های صنعتی سنگین انجام می‌شود، رعایت کامل اصول ایمنی، استفاده از تجهیزات حفاظتی و آشنایی با استانداردهای ایمنی صنعتی نیز به‌عنوان شروط الزامی استخدامی مطرح شده‌اند. در بررسی آگهی‌های استخدامی شغل ورقکار، می‌توان مشاهده کرد که اکثر کارفرمایان به دلایل ماهیت فیزیکی و شرایط محیط کار صنعتی، ترجیح قاطع به جذب نیروی آقا دارند. این تمایل عمدتاً ناشی از الزامات توان بدنی، استقامت و تحمل شرایط سخت کاری در خطوط تولید و کارگاه‌های ورق‌کاری است که عموماً با فشارهای فیزیکی و کارهای سنگین همراه است.