گفتار درمانگر (به انگلیسی Speech Therapist) به ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات گفتاری، زبانی، صوتی، ارتباطی و بلع می‌پردازد. گفتاردرمانگران در محیط‌های مختلفی نظیر بیمارستان‌ها، مدارس استثنایی، مراکز توانبخشی، کلینیک‌های خصوصی و... کار می‌کنند و ممکن است با بیماران در هر بازه سنی از نوزادان تا سالمندان، سروکار داشته باشد. تحلیل آگهی‌های استخدامی شغل گفتاردرمانگر نشان می‌دهد که داشتن مدرک کارشناسی گفتاردرمانی از دانشگاه‌های علوم پزشکی شرط پایه‌ای برای ورود به این حرفه می‌باشد، اما در عمل بسیاری از مراکز درمانی، کلینیک‌های خصوصی و مؤسسات آموزشی، صرفاً به مدرک اکتفا نمی‌کنند و شرایط تکمیلی‌تری را ملاک پذیرش قرار می‌دهند. بررسی‌ها حاکی از آن است که کارفرمایان در جذب نیرو برای این رده شغلی، علاوه بر مدرک دانشگاهی مرتبط، به مجموعه‌ای از شرایط تخصصی و الزامات عملی توجه ویژه دارند. یکی از اصلی‌ترین الزامات، دارا بودن پروانه فعالیت یا شماره نظام پزشکی گفتاردرمانی است که از سوی وزارت بهداشت صادر می‌شود و مجوز قانونی برای ارائه خدمات محسوب می‌شود. عامل تعیین‌کننده بعدی، سابقه کار عملی و تجربه درمانی مؤثر است؛ در بخش قابل‌توجهی از آگهی‌ها، حداقل یک تا دو سال سابقه فعالیت بالینی در حوزه‌های خاص مانند اختلالات گفتاری کودکان، بلع‌درمانی، درمان لکنت یا کار با کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم به‌عنوان شرط یا امتیاز استخدام ذکر شده است. علاوه بر موارد فوق‌الذکر، تسلط به روش‌های درمانی استاندارد، آشنایی با آزمون‌های ارزیابی بالینی، توانایی مستندسازی دقیق و مهارت کار با ابزارها یا نرم‌افزارهای توانبخشی نیز از جمله شرایطی هستند که در بسیاری از آگهی‌ها قید شده‌اند. الگوهای استخدام گفتاردرمانگر در بازار کار ایران، بسته به نوع مرکز، شیوه ارائه خدمات و موقعیت جغرافیایی، متنوع است. رایج‌ترین شکل همکاری، مدل درصدی در کلینیک‌های خصوصی گفتاردرمانی یا مراکز توانبخشی است؛ در این مدل، درمانگر بر اساس تعداد مراجعان یا جلسات درمانی خود، درصدی از مبلغ دریافتی را دریافت می‌کند. در مقابل، برخی از مراکز درمانی یا آموزشی، مانند بیمارستان‌ها، مراکز توانبخشی دولتی یا مدارس استثنایی، مدل استخدام تمام وقت یا پاره وقت با حقوق ثابت و مزایای پایه را به‌کار می‌گیرند که برای نیروهای تازه کار یا متقاضیان امنیت شغلی بیشتر، مناسب‌تر است. همانطورکه پیش‌تر گفته شد، گفتاردرمانگران در طیف وسیعی از مجموعه‌ها مشغول به فعالیت می‌شوند. بیمارستان‌ها، به‌ویژه در بخش‌های نورولوژی، گفتار و بلع، از مهم‌ترین مراکز جذب این نیرو هستند. همچنین مراکز جامع توانبخشی که خدمات چندرشته‌ای ارائه می‌دهند، اغلب نیازمند همکاری بلندمدت با گفتاردرمانگران هستند. در مراکز غیردولتی مانند کلینیک‌های خصوصی، مؤسسات کار با کودکان با نیازهای ویژه، مراکز آموزشی ویژه یا مراکز مداخله زودهنگام، تقاضا برای گفتاردرمانگر در حال رشد است. در کنار این ساختارها، تعداد قابل توجهی از درمانگران با دریافت مجوز رسمی از وزارت بهداشت، اقدام به تأسیس مطب مستقل می‌کنند و به‌صورت فردی فعالیت حرفه‌ای خود آغاز می‌کنند. در سال‌های اخیر، گسترش خدمات سلامت دیجیتال نیز شکل جدیدی از فعالیت را به وجود آورده است؛ برخی گفتاردرمانگران از طریق پلتفرم‌های آنلاین توانبخشی یا شبکه‌های اجتماعی تخصصی به ارائه خدمات مشاوره، ارزیابی اولیه یا پیگیری درمان در قالب جلسات مجازی می‌پردازند. همچنین ارائه خدمات در منزل، به‌ویژه برای سالمندان یا کودکان ناتوان از خروج از خانه، از الگوهای در حال گسترش می‌باشد. شغل گفتاردرمانی از نظر ساختاری، در دسته مشاغل بدون محدودیت در زمینه جنسیت قرار دارد، اما با این حال تحلیل محتوای آگهی‌های استخدامی و رویه‌های رایج در مراکز درمانی و آموزشی نشان می‌دهد که در عمل بسیاری از کارفرمایان ترجیح خود را به‌صورت صریح یا ضمنی برای جذب نیروی خانم اعلام می‌کنند. این ترجیح معمولاً ناشی از ماهیت حساس کار با کودکان، نیاز به صبر و ارتباط عاطفی مؤثرتر، و نیز انتظارات والدین یا فرهنگ غالب جامعه در محیط‌های کودک‌محور است. ایران استخدام، بعنوان باسابقه ترین پلتفرم کاریابی مجازی فعال در سراسر کشور، افتخار همکاری با بیمارستان‌ها، مراکز توانبخشی، کلینیک‌ها و مراکز درمانی معتبر ایران را دارا می‌باشد و همه روزه آگهی های استخدامی متنوعی در این حیطه در سایت ایران استخدام منتشر می‌شود. کارجویان و متقاضیان شغل گفتار درمانی، می‌توانند از طریق ابزارهای موجود در بالای همین صفحه به بررسی دقیق‌تر شرایط آگهی‌های استخدام گفتاردرمانگر، بپردازند.