گزارش‌ها حاکی از آن است بازار کار مشاغل ماهر در ایران، با مجموعه‌ای از چالش‌ها رو به رو است. از نظر جغرافیایی بخشی از کمبود نیروی کار ماهر در ایران با استفاده از کارگران مهاجر؛ به‌ویژه اتباع افغانستانی جبران شده است. بر اساس آمارهای رسمی، تا پایان خرداد 1404 حدود 433 هزار کارگر خارجی شناسنامه دار در کشور فعالیت داشتند که نزدیک به ۲ درصد از کل بازار کار را تشکیل می‌دهند. این نیروها بیش از همه در بخش ساختمان (۲۳ درصد)، صنعت (۱۹ درصد) و کشاورزی (۱۱ درصد) متمرکز است. هرچند حضور کارگران مهاجر در کوتاه‌مدت بخشی از فشار بازار کار را کاهش می‌دهد، اما به‌دلیل تفاوت در دستمزد و وضعیت بیمه‌ای، می‌تواند موقعیت کارگران ایرانی را تحت تأثیر قرار داده و پایداری ساختار بازار کار را با چالش روبه‌رو کند. بررسی کارشناسان ایران استخدام نشان می‌دهد که شاخص «فقر مهارتی» در کشور ما بالا است یعنی نیمی از نیروی کار قادر به جلب رضایت کارفرمایان نیستند. به گزارش معاونت اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در برخی از استان‌های کشور با وجود تقاضای بالای کارفرمایان برای جذب نیرو، کمبود نیروی کار ماهر به‌وضوح مشاهده می‌شود. معاون اشتغال این وزارتخانه اعلام کرده است: «کار وجود دارد، اما کارگر ماهر کافی برای پوشش نیاز بازار کار در دسترس نیست». این موضوع بیانگر آن است که مسئله اصلی بازار کار ایران، کمبود فرصت‌های شغلی نیست، بلکه فاصله میان نیاز واقعی کارفرمایان و سطح مهارت نیروی انسانی است. از سوی دیگر، آمارها نشان می‌دهد که جغرافیای اشتغال در کشور به‌صورت متوازن توزیع نشده است. استان‌های تهران، خراسان رضوی و البرز بیشترین سهم را هم در جذب نیروی کار مهاجر و هم در ایجاد فرصت‌های شغلی در اختیار دارند؛ به‌طوری که بخش قابل توجهی از کارجویان سایر استان‌ها برای دستیابی به شغل، ناچار به مهاجرت به این سه استان می‌شوند.