تعمیرکار لوازم خانگی (به انگلیسی: Home Appliance Repair Technician) فردی است که مسئولیت عیب‌یابی، تعمیر، نصب، سرویس و نگهداری انواع دستگاه‌های خانگی را بر عهده دارد. این لوازم می‌توانند شامل وسایل برقی بزرگ مانند یخچال، لباسشویی، ظرفشویی، کولر گازی، بخاری گازی و اجاق گاز و یا دربرگیرنده تجهیزات کوچکتر نظیر جاروبرقی، غذاساز، آبمیوه‌گیری و... باشند. شغل تعمیرکار لوازم خانگی دارای مدل‌های متنوعی از اشتغال است که هر فرد می‌تواند با توجه به سطح مهارت، تجربه کاری، امکانات شخصی و ترجیحات شغلی، یکی از آن‌ها را انتخاب کند. یکی از رایج‌ترین روش‌ها، اشتغال رسمی در شرکت‌های خدمات پس از فروش برندهای لوازم خانگی است. در این حالت، تعمیرکار به‌عنوان نیروی تمام‌وقت یا قراردادی تحت پوشش شرکت فعالیت می‌کند و از مزایایی مانند حقوق ثابت، بیمه، آموزش تخصصی برند و پشتیبانی فنی برخوردار می‌شود. مدل دیگر، همکاری پروژه‌ای یا پیمانکاری با نمایندگی‌های مجاز است که در آن فرد به‌ازای هر خدمت یا مراجعه، دستمزد مشخصی دریافت می‌کند و الزامی برای حضور دائم در شرکت ندارد. این شیوه در شهرهای کوچک یا نمایندگی‌های با ساختار انعطاف‌پذیر رایج‌تر است. بخش قابل‌توجهی از تعمیرکاران نیز به‌صورت مستقل فعالیت می‌کنند؛ یا دارای مغازه‌های تعمیرات در محلات هستند، یا به‌صورت سیار با مراجعه به محل مشتری خدمات ارائه می‌دهند. در این مدل، فرد مسئولیت کامل فرآیند از قیمت‌گذاری تا تهیه قطعه و تعامل با مشتری را بر عهده دارد. گرچه این شیوه آزادی عمل بیشتری فراهم می‌کند، اما نیازمند سرمایه اولیه، ابزار شخصی، مهارت ارتباطی و تجربه کافی در مدیریت پروژه‌های فنی است. در نهایت، مدل نوظهور اشتغال از طریق پلتفرم‌های خدماتی آنلاین نظیر «استادکار»، «آچاره» و «خدمت از ما» نیز سهم قابل‌توجهی از بازار را به خود اختصاص داده است. در این روش، تعمیرکاران به‌عنوان متخصص تأییدشده پلتفرم معرفی می‌شوند و بدون نیاز به مکان ثابت، سفارش‌های آنلاین را دریافت کرده و در محل مشتری خدمت ارائه می‌دهند. این مدل به‌ویژه برای افراد فاقد سرمایه اولیه یا علاقه‌مند به کار منعطف، گزینه‌ای مناسب و رو‌به‌رشد محسوب می‌شود. باتوجه به بررسی کارشناسان ایران استخدام، لازم به توضیح است که برای ورود به شغل تعمیرکار لوازم خانگی، معمولاً مدرک تحصیلی دانشگاهی عالی الزامی نیست.با اینکه در برخی موارد کارفرمایان داشتن حداقل مقطع تحصیلی کارشناسی در برخی رشته‌های فنی را بعنوان مزیت رقابتی یا شرط استخدامی درج می‌کنند، اما معمولاً داشتن حداقل مدرک دیپلم در یکی از رشته‌های فنی (نظیر الکترونیک، برق، مکانیک یا هنرستان‌های کار و دانش) کفایت می‌کند. بررسی کارشناسان حاکی از آن است که این شغل نیازمند مجموعه‌ای از مهارت‌های فنی و عملی خاصی می‌باشد که اغلب در فرآیند استخدام برای کارفرمایان حائز اهمیت است؛ از جمله مهارت‌های فنی ضروری می‌توان به آشنایی با اصول برق تک‌فاز، توانایی کار با ابزارهای تخصصی (مانند اهم‌متر، مولتی‌متر، دستگاه گازگیری، ابزار باز و بسته‌کردن قطعات حساس)، شناخت قطعات اصلی و جانبی لوازم خانگی، و توانایی خواندن نقشه‌های سیم‌کشی و شماتیک اشاره کرد. علاوه بر این، در دستگاه‌هایی مانند کولر گازی، یخچال، و ماشین لباسشویی، دانش اولیه درباره بردهای الکترونیکی، سنسورها و سیستم‌های کنترل دیجیتال نیز ضروری است. گفتنی است از نظر جنسیت، شغل تعمیرکار لوازم خانگی به‌طور سنتی با آقایان شناخته می‌شود و اغلب آگهی‌ها صرفاً از متقاضیان آقا دعوت به همکاری می‌کنند. این موضوع تا حدی به الزامات جسمی، محیط کاری و ماهیت مراجعه در محل مشتریان مربوط است.